Buitenbeentje... Natuurgebied Braakman-Noord, speuren naar bramen en vlinders

Natuurgebied De Braakman, even ten westen van het Zeeuwse Terneuzen, dankt zijn naam aan de Braakmankreek. De N61 deelt het gebied in tweeën: Braakman-Noord en Braakman-Zuid.

Een tijdje geleden maakten we kennis met het mooie wandelgebied van Zuid (zie Braakman-Zuid, een stukje paradijs in Zeeuws-Vlaanderen) en vandaag staan we te popelen om ook Noord van naderbij te leren kennen.

Op de parkeerplaats vind je een heuse onthaalpoort met picknickbanken en infobord. Je kan hier kiezen tussen vier verschillende bewegwijzerde wandelingen: de blauwe Speelbosroute (1 km), de rode Moerasroute (2 km), de groene Grote Plasroute (4,5 km) en de gele Westgeulroute (9 km). Wij gaan voluit voor de laatste.

Na zo'n dikke halve kilometer komen we bij de Braakmanboerderij, het informatiecentrum van Staatsbosbeheer (open op zondagmiddag van begin april tot eind oktober). We klauteren hier over een veesluis en dan... geen bordje te zien en in het hoge gras is ook geen pad zichtbaar. Dan maar terug naar de boerderij waar we op het plannetje zien dat we gewoon rechtdoor moeten. En ja hoor, op het einde van de weide vinden we terug een veesas én deze keer staat er wel een bordje.*

Rondom ons fladderen ondertussen de vlinders erop los. We spotten niet alleen atalanta's, dagpauwogen, oranje en bruine zandoogjes, citroenvlinders, koolwitjes en distelvlinders, maar ook icarusblauwtjes. Wat een juweeltjes. En als toemaatje krijgen we ook nog een koninginnenpage te zien.

Bospaadjes en grasland wisselen elkaar af. We krijgen onderweg ook een prachtig uitzicht op de Braakmankreek en op een paar kleinere kreken. In dit natuurgebied mag je trouwens rondstruinen en van de bewegwijzerde paden afwijken. De niet-toegankelijke stukken staan duidelijk aangegeven. We zijn hier duidelijk nog niet uitgewandeld.

We vangen ook even een glimp op van de imposante gebouwen van Katoennatie, maar voor de rest... puur natuur. Naar het einde van de tocht toe dreigt het weer even mis te lopen met de bewegwijzering.* Er staat een paaltje met wandelknooppunten dat naar een dijkpad leidt. Er valt echter geen geel bordje te bespeuren. We besluiten dan maar even door te lopen, maar als er op de volgende kruising weer geen pijltje staat, gaan we toch maar voor de knooppunten. En dat blijkt een goede keuze, want bij een volgende splitsing staat ook het gele bordje er terug bij. 

Naast de bonte verzameling planten, vogels en vlinders heeft deze wandeling nog een andere, lekkere verrassing voor ons in petto. Zowel aan het begin als aan het einde van de wandeling lopen we tussen bramenstruiken... gezonde snoepjes in overvloed. Een paar besjes zullen de beestjes toch wel kunnen missen en met een handjevol lekkers genieten we op een bankje van al die overdaad.

Dit is een wandeling naar ons hart: afwisselend door grasland, bos en langs kreken. Op een paar honderd meter na is de route volledig onverhard. De stilte krijg je er als bonus bovenop. Noord en Zuid hebben elk hun eigen karakter, maar een keuze maken is moeilijk. Allebei dan maar 😃

*update 16/08/2021: ik heb net een mailtje gekregen van boswachter Stijn van Staatsbosbeheer (dikke duim voor de follow-up!):

• aan de boerderij moet je niet over de veesluis klimmen; na de klaphekjes zouden bordjes moeten staan (maar die worden soms weggehaald)
• het gele bordje aan het dijkpad zal worden teruggeplaatst

update 04/08/2023: 

• Het dijkpad (dat je zowel bij de gele route van Staatsbosbeheer als bij de wandelknooppunten moet volgen) lag er zowel eind mei als vandaag niet goed bij. Het hoge gras verbergt de vele konijnenpijpen die voor valpartijen en verzwikkingen kunnen zorgen. Wij namen een stuk het parallel lopende fietspad om dan terug aan te knopen op het punt waar het dijkpad ten einde loopt.
• De bewegwijzering van de routes van Staatsbosbeheer laat wat te wensen over; bordjes zijn verdwenen of de paaltjes zijn overgroeid. Uitkijken is dus de boodschap. (Ter info: er zou nieuwe bewegwijzering komen).
• Door de afgelopen regenperiode werd er wellicht weinig gewandeld in het gebied en de natuur ging rustig haar gangetje. Dat maakt de doorgang in sommige delen er niet gemakkelijker op. Braamstruiken groeien aan een flink tempo en kunnen venijnig uithalen. Aangepaste kledij kan al heel wat leed voorkomen.

Vertrek: parking Braakman Noord, Oost-Zeedijk 1, Biervliet (gratis - 30-tal plaatsen)

Afstand: 9 km (waarvan 95% onverhard) - lus - vlak

Score: 9/10 (zonnig, 20°C, 2Bft) - stilte 9/10

De Westgeulroute is een bewegwijzerde route (gele bordjes) van Staatsbosbeheer.

Ook de wandelknooppunten gaan deels door het gebied.

Veel bankjes. Horeca in de Braakmanboerderij (beperkte openingsuren, check de website Staatsbosbeheer).

Liever fietsen in de regio? Laat je dan inspireren door mijn fietstip Gluren bij de buren.

© 2021 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.