Buitenbeentje... De abdij van Postel, wandelhotspot in de Antwerpse Kempen

Voor liefhebbers van Belgische bieren en/of kazen is de naam Postel wellicht geen onbekende, voor menig - al of niet fervent - wandelaar is die het evenmin. De Abdij van Postel ligt op het kruispunt van historisch belangrijke handelswegen en was in de middeleeuwen een toevluchtsoord voor de vele reizigers die hier voorbijtrokken. Vandaag zijn het pelgrims, wandelaars, fietsers en toeristen die zorgen voor de drukte. Nu ja, drukte... op een ijskoude en besneeuwde dinsdag in januari heb je het rijk hier quasi voor je alleen. 

We waren hier eerder op de fiets (lees ook: Spiritueel fietstochtje in de Kempen), dus de abdij laten we vandaag voor wat ze is en we beginnen meteen aan ons knooppuntertje. Wandelaars die het niet zo op knooppunten begrepen hebben, geen nood, je vindt hier ook bewegwijzerde wandelingen en GR-routes. Voor elk wat wandels dus. De eerste paar honderd meter zijn niet de mooiste - nu ook niet meteen de lelijkste - maar die moeten we er even bij nemen. Eenmaal aan knooppunt 86 start het feestje en duiken we de bossen in.

Normaal gezien ben ik niet zo'n fan van lange rechte stukken en al zeker niet op asfalt, maar hier zorgen de fijne bosondergrond en de afwisseling tussen loof- en dennenbomen ervoor dat je voor je het weet die twee kilometer in de benen hebt. En dan komt het mooiste stukje van deze trip: het natuurreservaat De Ronde Put. We krijgen een ander landschap te zien: een open watervlakte (mét vogelkijkhut), heide, elzenbroekbosjes, moeras en grasland. De Ronde Put is een vroegere moerput (moer = soort veen dat als brandstof diende), daarna deed hij jaren dienst als visvijver en vandaag is het dé plek voor vogelaars om zeldzame weide-, moeras- en roofvogels te spotten.

De ster van dit mooie brokje natuur is echter het vlonderpad dat zich doorheen het moeras kronkelt. Wij worden dan nog eens extra beloond met de knisperende sneeuwlaag die het hele landschap nog net dat tikkeltje mooier maakt, al helemaal met die staalblauwe lucht. 

Het laatste deel van de wandeling brengt ons door bosdreven en langs open akkers. De omgeving is schitterend en compenseert - gedeeltelijk - het achtergrondlawaai van de autostrade. Wellicht heb je daar een pak minder last van als de bomen hun volle bladertooi dragen. Sneller dan verwacht, komt de abdij terug in zicht. Time flies when you're having fun.

Praktische info:

vertrek: parking, Abdijlaan 22, Postel (Mol) (gratis).

routes: je kan zelf via het wandelknooppuntennetwerk Antwerpse Kempen een wandeling uitstippelen of je kan een bewegwijzerde wandeling volgen. 

Wij deden volgend knooppuntertje:

14 - 86 - 85 - 87 - 1 - 16 - 15 - 86 - 14

afstand: 8,1 km (80% onverhard) - lus - vlak

mijn persoonlijke scores: algemeen 8,5/10 - stilte 7,5/10

Breng zeker ook een bezoekje aan de (kruiden)tuin van de abdij.

De wandelnetwerken krijgen regelmatig een update. Check daarom voor je vertrekt een routeplanner zoals bijvoorbeeld Routen Wandelplanner (gratis en reclamevrij) of RouteYou (enkel reclamevrij als abonnee).

Paar bankjes. Geen horeca op de route zelf, wel aan het startpunt. Tijdens het laagseizoen zijn der openingsuren eerder beperkt.

© 2024 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.