De Spierevalleiroute, aka Circuit Val de l'Espierres

Vorig jaar fietsten we de Waterhoekroute, ooit verkozen tot mooiste fietsroute van het jaar. We konden ons daar helemaal in vinden (zie Op zoek naar Mira). Op de infoborden stonden nog twee routes waaronder die van vandaag: de Spierevalleiroute. Die verkent een ander deel van de regio, dus we zijn benieuwd of die aan de Waterhoekroute kan tippen.

Vertrekken doen we echter niet in Bossuit omdat de parkeergelegenheid daar nogal beperkt is. Op het Robecynplein in Spiere daarentegen is er een zee van plek. Kwestie van vooraf eens te loeren op de kaart waar je overal passeert.

Kooigembos, bovenop een heuvel tussen de omliggende akkers en velden

De eerste kilometer langs de drukke hoofdweg is er eentje om snel te vergeten, maar gelukkig denderen we al snel een kasseiweg tussen de velden in. Prachtige vergezichten op de glooiende omliggende akkers brengen ons meteen in vakantiestemming. En al helemaal als het zonnetje de tarwevelden in een gouden gloed zet. Zo komen we aan Trimaarzate, een wandel- en fietspad dat de route van de vroegere spoorlijn 85 volgt. Die spoorlijn werd in 1881 aangelegd tussen Avelgem en Herseaux en vervoerde voornamelijk "trimaars" (Vlaamse seizoens- en grensarbeiders) naar de steenkoolmijnen in Henegouwen en de textielfabrieken in Frankrijk. De steenkoolmijnen gingen dicht, de fabrieken verhuisden naar plekken waar goedkope arbeid te vinden was en de werkmanstrein werd overbodig. In 1932 was er al geen sprake meer van personenvervoer, maar pas in 2006 werd ook het goederentransport volledig stilgelegd. De spoorlijn werd opgebroken en een schitterend wandel- en fietspad kwam in de plaats.

De historische vierkantshoeve De Bouvrie uit 1140

We rijden door Sint-Denijs (het Café de France is jammer genoeg gesloten) waar nieuw aangelegde "perrons" en een nieuw stationsbord ons aan de sociale geschiedenis van de regio herinneren. Wat verder verlaten we de oude spoorwegbedding en via het jaagpad langs het kanaal Kortrijk-Bossuit komen we aan het pompgebouw van Bossuit dat vandaag enkel nog een toeristische functie heeft. Hier loont een bezoekje aan de Sint-Amelbergakerk, de voormalige parochiekerk. In 2007 werd deze ontwijd en van de sloophamer gered: enkel de buitenmuren bleven overeind staan en ze werd omgevormd tot kunstwerk.

Kunstkerk Bossuit by Ellen Harvey

We sluiten aan op het jaagpad van de Bovenschelde... altijd zalig fietsen en verrassend genoeg zijn er bijna geen andere fietsers op pad. In Helkijn wisselen we van oever én van provincie én van gewest. De Schelde wordt hier plots l'Escaut, maar het blijft even mooi fietsen. Dit feestje blijft duren tot iets voorbij het sluizencomplex van Spiere-Helkijn, waar we aan de overkant het Oude Zwembad van Spiere spotten. Dit gebouw werd als waterzuiveringsstation door koning Leopold III in 1937 ingehuldigd, maar die functie heeft het nooit gehad. De put lag er wel al en een privé-investeerder kocht het toen op om er één van de eerste openluchtzwembaden van België van te maken. Tot er in 1955 iemand verdronk en niet veel later het zwembad sloot. Het gebouw is beschermd en werd als dusdanig reeds gerestaureerd. De eigenlijke put heeft nog geen nieuwe bestemming, ook al heeft men plannen om er culturele evenementen te laten doorgaan. Een post-corona-project wellicht...

Jaagpad langs de Schelde

Het Oude Zwembad van Spiere

Na een korte passage door Hérinnes, de industriezone van Warcoing, de drukke straten van Pecq en Estaimbourg slaken we een zucht van verlichting als we terug de rustige veldwegen en straten van Leers Nord opzoeken. Deze keer gaat het naar het Canal de l'Espierres, meer dan 8 kilometer lang en de verbinding tussen de Schelde in Spiere en het Canal de Roubaix in Leers-Nord. Ooit gegraven om steenkool vanuit Bergen naar Noord-Frankrijk te vervoeren, maar vandaag enkel nog in gebruik voor de pleziervaart. In een voormalige sluiswachterswoning treffen we Maison du Canal, een gezellige brasserie met zicht op het kanaal. Een heerlijk plekje! Het is hier trouwens blijkbaar toegelaten in het water te zwemmen... Iets waar menige Gentenaar jaloers op zal zijn. Aan de andere oever lonkt la douce France, maar een extra wandeling zit er vandaag niet in. 

Het Spierekanaal

Dit stuk van de route is gewoon top! Het jaagpad is in perfecte staat en om de zoveel honderd meter staat er wel een bankje om van al dat natuurschoon te genieten. Talrijke kleine sluizen en oude bruggetjes volgen elkaar in sneltempo op. Niet voor niets is het Spierekanaal aka Canal de l"Espierres in 2000 erkend als Waals erfgoed. En er is meer... dit is ook een deeltje van de "Eurovelo 5 - Via Romea Francigena". EuroVelo is een netwerk van bewegwijzerde Europese fietsroutes en een initiatief van de European Cyclists' Federation. Doel is het toerisme op de fiets te bevorderen en als alles klaar is, zal het netwerk meer dan 90.000 kilometer lang zijn. Dit kanaalpad maakt deel uit van de 3.900 kilometer lange route tussen Londen en Brindisi met een tussenstop in Rome. Ze doorkruist daarmee maar liefst zeven landen. Het is een fietsvariant op een aloude pelgrimsroute. 

Tot in de Apennijnen zullen we vandaag niet geraken, maar het geeft een leuke extra aan ons tochtje. Ongemerkt zijn we trouwens terug in Vlaanderen terechtgekomen. Aan mooie liedjes komt jammer genoeg dikswijls veel te snel een einde en na zo'n kleine 4 kilometer zien we de ijzeren brug van Spiere, meteen ons eindpunt.

Eén van de vele "ponts-levis" op deze route

Onze conclusie: de route in zijn geheel kan niet tippen aan de Waterhoekroute, maar driekwart van de rit komt zeker in de buurt. Wanneer we nog eens een keertje deze richting opkomen, gaan we gewoon via de knooppunten een route samenstellen. Want dat deze streek zeer mooie hoekjes heeft, wisten we al langer en vandaag hebben we er weer een paar nieuwe ontdekt. Het is dan ook met een grote glimlach op onze snoet dat we terug naar huis rijden. A la prochaine!

Vertrek : Robecynplein, Spiere (gratis parkeren) 

Afstand : 40 km - lusvormig - vlak

Mijn persoonlijke scores : algemeen - 8/10 (zonnig, 21°C, 3 Bft) - stilte : 8/10

De Spierevalleiroute/Circuit Val de l'Espierres is bewegwijzerd met zeshoekige bordjes. Voor meer info en de kaart kan je o.a. terecht op Westtoer.

Check ook even voor je vertrekt of de route nog bestaat, want de fietsnetwerken krijgen regelmatig een update.

Veel bankjes. Horecazaken onderweg.

© 2021 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.