De Oude Dijkenfietsroute - dorpentocht in een weids polderlandschap

De temperaturen gaan de goede richting uit en deze week wordt zomers weer voorspeld. Voor mij is dat het signaal om de benenwagen regelmatig om te ruilen voor mijn ebike.

We kiezen voor de bewegwijzerde "Oude Dijkenroute" die ons gedurende een dikke 43 kilometer doorheen het polderlandschap tussen Oostende en De Haan zal loodsen.

Onze start wijkt (uiteraard 😄) af van de aangegeven vertrekplaats in De Haan. Wij kiezen ervoor de fiets op te springen in Stalhille, een landbouwdorp in de Oudlandpolders. We knopen snel aan met het jaagpad langs het kanaal Brugge-Oostende en er wachten ons een paar aangename kilometers onder de bomenrijen. 

Een paar kilometers duurt de pret, dan gaat het via landelijke wegen naar Ettelgem. Eerst moeten we de E40/A10 nog over. Fluitje van een cent met een ebike. Net buiten het dorpscentrum staat de oude Romaanse Sint-Eligiuskerk waarvan de oorsprong teruggaat tot de 11de eeuw. Begin van de 20ste eeuw werd het ontwijd, maar het is een bijzonder plekje. Heel stil ook.

We rijden verder naar Bekegem. Onderweg zicht op de velden en wat boerderijen. Voor we in Westkerke aankomen, rijden we nog voorbij de Witte Molen. Nu ja, ooit wit geweest. Maar een molen blijft altijd een bepaalde aantrekkingskracht uitoefenen, welke kleur hij ook heeft.

Twee omleidingen verder gaan we nogmaals de E40 over en belanden in het parkje bij de Onze-Lieve-Vrouwekerk in Oudenburg. Tijd voor de picknick. We piepen ook nog even binnen in de kerk. Raar, maar waar: hier geen spoor van "coronaregels" terug te vinden. Geen affiche of stickers en binnen staan de stoelen net zo gerangschikt als in pre-coronatijden. Wie had ooit gedacht dat dit "normaal" ooit onwennig zou aanvoelen. Na een laatste aai over de kat die bij het picknickbankje hoorde, zetten we onze tocht verder.

We fietsen terug op een jaagpad, ditmaal van het kanaal Plassendale-Nieuwpoort. Links zien we de bedrijvigheid in het Oostendse havengebied. Het natuurgebied Zwaanhoek probeert een rustpunt te zijn voor vele moeras- en akkervogels, wat niet evident is wanneer je aan alle kanten ingesloten wordt (respectievelijk de spoorweg Gent-Oostende, het kanaal Plassendale-Nieuwpoort, een drukke verbindingsweg en een autostrade). 

Eenmaal over de Plassendalebrug wordt het - gelukkig - weer rustiger. We peddelen langs rustige straatjes naar Klemskerke, nog zo'n oud polderdorp. Voor mij staat het synoniem aan leuke zomervakanties... eenmaal in Klemskerke wist ik dat we binnen een paar minuten aan zee gingen zijn. Als kind was de Geersensmolen mijn baken. Ik zei toen altijd dat ik vanaf daar de weg alleen wel kon vinden en één keertje is mijn papa zelfs gestopt om me uit de auto te laten zodat ik te voet verder kon. Ik denk dat mijn beteuterde snoet toen goud waard was. Voor alle duidelijkheid: het was uiteraard een grapje en mijn papa is een paar meter verder terug gestopt. 

Nog even over die molen: er vlak naast vind je Bistro De Kruidenmolen, al iets meer dan 20 jaar een topadresje voor iedereen die houdt van lekker eten in een gezellig kader. Niet voor niets hebben ze al jaren een Bib Gourmand, maar laat je dat niet afschrikken. Het is een laagdrempelige bistro, maar dan eentje met een sterrenkeuken. 

Minstens even gezellig is het Pallieterhof, een herberg ondergebracht in een authentieke oude hoeve. Een tof pleisterplekje zowel in de zomer als in de winter, en dat al zolang ik me kan herinneren... Behoorlijk wat jaren dus 😄

En als we dan toch de culinaire toer opgaan... Ook een bezoekje waard is het winkeltje van geitenboerderij 't Reigershof. Je vindt er er geitenkazen, yoghurt, melk, ijs,... en andere streekproducten. En dat allemaal met een biologisch label.

Bon, voordat je denkt dat je op een kookblog bent terechtgekomen, terug naar de fietsroute. We naderen De Haan, één van mijn favoriete kustgemeentes. Hier maken we een omweggetje voor een ijsje (IJs René, nog zo'n klassieker) en een wandeling op de zeedijk. Tot 8 november kan je hier nog de vele kunstwerken van de openluchttentoonstelling Sculptures@Sea gaan bewonderen. Van Vosseslag tot Wenduine staan er zo'n 50 pareltjes op je te wachten.

"De l'amour" - Linde Ergo

"Full moon" - Linde Ergo

"Torso" - Johnny Werkbrouck

De route brengt ons via het fietspad naast de Duinbossen (zie ook mijn post over de Duinbossenwandeling) naar de weg terug het binnenland in. Met fraaie uitkijkjes op het polderlandschap en een doortochtje van Vlissegem en Lepelem komt de kerk van Stalhille terug in zicht. En dat het goed weer is, blijkt aan het overvolle terras van Praat- en Eetcafé 't Hoekske... Geen vrij tafeltje meer te bespeuren. Een volgend keertje dan maar.

Het was weer een mooi ritje, ook al waren sommige stukken wel wat druk (rustzoekers, weet je wel). Geen top tien-materiaal, maar wel leuk om eens te doen.

Vertrek : centrum Stalhille (gratis parkeren) 

Afstand : 43 km - lusvormig - vlak

Mijn persoonlijke scores : algemeen - 7,5/10 (zonnig, 19°C, 3 Bft) - stilte : 7/10

De Oude Dijkenfietsroute is bewegwijzerd met zeshoekige bordjes. Voor meer info en de kaart kan je o.a. terecht op Westtoer.

Check ook even voor je vertrekt of de route nog bestaat.

Paar bankjes. Veel horecazaken onderweg.

© 2021 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.