De Ter Ydewandeling... een winters ommetje aan de westkust

Stel me voor om naar zee te gaan en mijn oogjes beginnen al te blinken. Ik heb dan ook weinig aansporing nodig om naar Oostduinkerke-Bad af te zakken. Bovendien straalt vandaag - na een dagenlange periode van regen (en nog eens regen), grijs weer en sombere luchten - ook nog eens de zon. Snel dus een paar boterhammetjes smeren en de auto in.

We kiezen vandaag voor de vrij korte Ter Yde-wandeling... Kwestie van achteraf nog wat energie over te hebben voor een strandwandeling als toetje 😉

Voor ik jullie op pad meeneem, nog even een leuk wist-je-datje: Yde betekent schuilhaven en verwijst naar een vissersnederzetting die zich hier midden 13de eeuw vormde. Het woord Yde is trouwens verwant met het Engelse "to hide" en je vindt wel meer namen die verwijzen naar het middeleeuws gebruik om boten te "verstoppen" tegen storm en slecht weer. Denk maar aan Lombardsijde of Koksijde bijvoorbeeld. Vandaag is het de verzamelnaam van ruim 260 hectare stuifduinen, duingraslanden en bos. Met een beetje geluk wandel je hier zelfs tussen een kudde wilde paarden.

De start heeft wat voeten in de aarde (of is het zand?). Ter hoogte van de startplaats zijn er immers straatwerken in de Albert I-laan, maar met de nodige omwegen geraken we er toch. En dan kan het feestje beginnen.

Wie Oostduinkerke zegt, zegt garnaalvissers, een ambacht dat door Unesco tot immaterieel erfgoed werd uitgeroepen. Het fraaie bronzen kunstwerk "Cloned Paardenvissers" van William Sweetlove op het strand is dan ook een mooie ode aan deze stoere kerels in gele oliejekkers. Van april tot oktober kan je hen trouwens regelmatig aan het werk zien. Echt eens de moeite. Op de website Visit Koksijde vind je alle info. Mij katapulteert dit schouwspel me altijd naar mijn studententijd... Ik werkte toen als jobstudent in een café waar een garnaalvisser stamgast was. Op een dag trakteerde hij mij op een portie verse garnalen. Wat een smaakbom! Sindsdien heb ik nooit meer zo'n lekkere garnalen gegeten.

We wandelen langs de zeedijk en belanden - via een wandelpad tussen de duinen en de bebouwing - op het strand. Verbazend hoeveel volk er op een doordeweekse winterdag op de been is. Iedereen heeft blijkbaar dringend behoefte aan een flinke dosis zonlicht. Zoals voorspeld zien we de grijze wolken vanuit het binnenland al oprukken, dus is het een kwestie van er maximaal van te genieten.

Na een paar honderd meter gaan we ter hoogte van het gehucht Groenendijk terug de duingordel in. Op een onverhard pad langs de rand van de Karthuizerduinen (die deel uitmaken van het duinencomplex Ter Yde) stappen we naar het natuurreservaat Hannecartbos. 

De voormalige eigenaar, de familie Hannecart (verrassend niet 😄), legde hier in de jaren 1920 hun jachtdomein aan en nam het niet zo nauw met de biodiversiteit. Zo werden onder meer heel wat elzen aangeplant. 

Sinds het domein eigendom is van de overheid en beschermd is als natuurgebied werd/wordt er werk van gemaakt om de oorspronkelijke graslanden te herstellen en verschillende inlandse boomsoorten aan te planten. Wat dit reservaat uniek maakt, is dat hier de enige duinbeek van de Vlaamse kust stroomt. Vandaag kunnen we trouwens niet naast de beek kijken... De hevige regenval heeft ervoor gezorgd dat ook deze waterloop buiten zijn oevers is getreden en hele delen van het wandelpad staan onder. Positief voor het grondwaterpeil!

Na deze zeer leuke passage komen we terug in de bewoonde wereld. Rustige straatjes door woonwijken en een kort intermezzo door de Spelleplekke brengen ons terug naar het startpunt. De Spelleplekke dankt trouwens zijn grappige naam aan de archeologische vondst van een massa spelden ("spelle" in het plaatselijke dialect) op deze plek. Dat vind ik altijd plezant, zo'n weetjes.

Ondertussen is er geen greintje blauwe lucht meer te bespeuren, maar het strand lonkt. Het begint te regenen... vroeger dan voorspeld. Maar er is meer nodig om ons tegen te houden en we sluiten ons dagje Westkust af met een deugddoende strandwandeling. Mijn "poedelcoupe" neem ik er met plezier bij 😂

Vertrek : Dienst Toerisme, Astridplein, Oostduinkerke-Bad (gratis of betalend parkeren langs de straten, afhankelijk van de periode en de zone; check de website https://www.koksijde.be/betalend-parkeren)

Afstand : 7,1 km - lusvormig - vlak

Mijn persoonlijke scores : algemeen: 8/10 (zonnig tot bewolkt, 2°C, 1 Bft) - stilte: 8,5/10

De Ter Yde-wandelroute is bewegwijzerd met zeshoekige bordjes.

Op https://www.westtoer.be kan je de route als pdf of gpx downloaden. Via de webshop kan je de wandelkaart aankopen.

Je checkt ook best even op deze site of de route nog bestaat, want het wandel- en fietsaanbod wordt regelmatig vernieuwd.

Veel bankjes. Horeca in overvloed.

© 2021 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.