In het zilte westen

Het startsignaal werd gegeven : je mag terug (coronagewijs) toerist zijn in eigen land. Dat laat ik me geen twee keer zeggen. Ik heb het zeetje veel te lang moeten missen en binnenkort start de zomervakantie… Geen goede periode voor mij om dan naar de kust af te zakken. Dus nu nog even snel de fiets op voor een toertje in het zilte westen. Nou ja, snel, … onderweg valt vanalles te zien en te beleven.

Vertrekken doe ik in het hinterland, in het kleine dorp Bulskamp. Deze deelgemeente van Veurne met een bovenmaatse kerk ligt aan de rand van de Moeren, de laagste landstreek van België met een niveau van gemiddeld 3 meter onder de zeespiegel.

De Moeren

Sint-Bertinuskerk

Bergenvaartje

Vandaar gaat langs het Bergenvaartje vandaag voor de eerste keer richting Veurne. De terrasjes op de Grote Markt zitten stampvol, iedereen is blijkbaar blij dat ook dit terug kan. En dan nog in zo’n schitterend decor. Voor mij is dit plein één van de mooiste en gezelligste van het land. Vele historische gebouwen en niet te groot. Ik word ook nog eens getrakteerd op de beiaardversie van “Slaap kindje slaap”… Heel mooi, maar slapen staat nu nog niet op mijn agenda.

Het gezellige marktplein van Veurne

Ik doe een leuke ontdekking in Veurne : het Vaubanpark. Hier zou ik uren kunnen zitten op een bankje. Het is een plek waar geschiedenis, natuur en cultuur hand in hand gaan. Je hebt die mooie historische gebouwen, een aantal prachtige kunstwerken, veel groen, de resten van de oude vesting, een kiosk, …

Maar mijn tocht gaat verder door de polders en even langs het kanaal Nieuwpoort-Duinkerke, richting Sint-Idesbald. Ik fiets voorbij het Paul-Delvaux-museum, één van mijn favoriete Belgische kunstenaars. En dit dorp, dat oorspronkelijk Zeepanne-Baden heette (in de volksmond Baaltje) was ooit een echte trekpleister voor kunstenaars, waaronder nog zo’n grote mijnheer, de beeldhouwer George Grard (waarvan bijvoorbeeld het kunstwerk "De vrouw die naar de zon kijkt" in het Vaubanpark). Maar ook Willem Elsschot en Herman Teirlinck waren hier vaste gasten.

Idyllisch wonen langs het kanaal

Het kleine, maar fijne Paul Delvaux-museum

En dan eindelijk… Koksijde... de zee. Die kleuren, die contrasten, die lucht, … ik moet hier gewoon een half uurtje alleen maar kijken en genieten.

Stilte voor de vakantiestorm

Ik verlaat de dijk en zet koers richting De Hoge Blekker, de hoogste duin aan de Belgische kust. Dit is een leuk stukje onverhard fietsen door het duinenmassief.

Beaufort 2018
"Really shiny things that don't really mean anything"
Ryan Gander

Natuurgebied De Doornpanne en de Schipgatduinen

Dat bolt lekker ... aroma krijg je er zomaar bij

Terug naar het feestje... Oostduinkerke... Ook hier weinig volk, zowel op de dijk als op het strand. Bijna een boete gekregen van de politie wegens het nemen van een foto... maar gelukkig ging het om twee pagadders die in een "politie-gocart" de dijk onveilig maakten. 😄 Fantastisch toch, die kinderlijke fantasie. 

"Cloned paardenvisser" - William Sweetlove

Blokkendoosjes

Dan volgt een dompertje op de fietsvreugde. Normaal gezien verliep nu nog een deel van de tocht langs de zeedijk, maar door de coronamaatregelen mag je nu met de fiets de dijk of de fietsboulevard niet op. De omleidingen staan gelukkig goed aangegeven, maar brengen je nu niet bepaald langs de tofste stukken kust. Het verkeer valt echter goed mee, behalve in het centrum van Nieuwpoort waar er toch een aantal chauffeurs tegen de richtlijnen in dubbel parkeren en het voor de fietser een hindernissenparcours wordt.

Mooi aangegeven, dat wel

Kanaal Nieuwpoort-Duinkerke

Ik ben dan ook blij als ik via de Oude Veurnevaart terug aan het jaagpad van het kanaal Nieuwpoort-Duinkerke sta. Zo peddel ik terug naar Veurne met nog een korte stop in Wulpen. Aan de nieuwe brug is het goed zitten in gezelschap van “Het blije weerzien”, een knap kunstwerk van Jenny Reynaert. Voor een natje en een droogje in de Wielrijdersrust Het Dorstige Hart zullen we op een nader keertje moeten terugkomen, want die zijn jammer genoeg nog niet open.

Peddelen langs het jaagpad

"Het blije weerzien" - symbool voor de hereniging tussen Dijk en Conterdijk, maar ook tussen Oostduinkerke en Wulpen, tussen de landmens en de zeemens, tussen de dorpsmens en de toerist, tussen het Blote en de duinen.

Vandaar gaat het dan via de Lovaart en door de polders terug naar Bulskamp.

Kapel voor dubbel gebruik

De eindmeet : Bulskamp

Een fantastisch dagje… Ik zal wel binnenkort nog eens moeten terugkeren om dat gemiste stukje strand te zien.

Vertrek : parking kerk, Bulskamp

Afstand : 46 km - lusvormig - vlak

Mijn persoonlijke scores : algemeen :  (zonder omleiding) 9/10 (zonnig, 16°C, weinig wind) / stilte : 7,5/10

Route op de fietsnetwerken Westhoek en Kust

Knooppunten : 10 - 83 - 9 - 84 - 59 - 76 - 74 - 65 - 62 - 58 - 88 - 96 - 64 - 82 - 67 - 7 - 98 - 6 - 86 - 68 - 75 - 69 - 75 - 4 - 14 -13 - 12 - 10

Veel bankjes. Horeca onderweg en in de gemeentes.

De fietsnetwerken krijgen regelmatig een update. Check voor je vertrekt een routeplanner (bijvoorbeeld http://vlaanderen-fietsland.

© 2020 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.