Grensgeval Spiere-Helkijn
Het belooft een stralende dag te worden, de zon is al van bij het ochtendgloren van de partij, de temperatuur is zomers en een verkoelend briesje maakt er ideaal wandelweer van.
Ik ga voor de eerste maal op wandelverkenning in het Land van Mortagne. Vertrekpunt is de kerk van Spiere-Helkijn, een faciliteitengemeente op de grens van West-Vlaanderen en Henegouwen. Het verbaast me dan ook niet dat ik her en der begroet word met een vrolijke “bonjour”. Dat draagt meteen bij tot het vakantiegevoel.
De knooppunten van het wandelnetwerk Land van Mortagne dagen me uit… zoveel kilometers, zo weinig tijd. Maar voor mij draait het wandelen nu eenmaal om de beleving, niet om de afstand.
 |
| Herinnering aan een industrieel verleden |
Ik start met een prachtig stuk langs de onverharde jaagpaden langs de Schelde. De rust is hier bijna tastbaar, de aanwezigheid van water zorgt altijd voor een extraatje.
 |
| De Schelde is hier amper 20km breed |
Maar er zijn meer extraatjes… Zo kom ik langs het sluizencomplex van Spiere, waar in vroegere tijden schepen vol steenkool passeerden. En langs het oude zwembad, oorspronkelijk gebouwd als waterzuiveringsstation, maar nooit als dusdanig dienst gedaan. Het werd omgebouwd tot één van de eerste openluchtzwembaden in België. In 1955 sloot het echter de deuren en werd het aan zijn lot overgelaten. Nu werd het gebouw gerestaureerd en zal het een toeristische functie krijgen . Welke was me niet helemaal duidelijk, want het geheel zag er opnieuw wat verwaarloosd uit. Jammer, want de locatie heeft enorm veel potentieel.
 |
| Een knap staaltje bouwkunde |
 |
| Nog even wachten op een nieuwe bestemming |
De tocht gaat kort door het kleine centrum van Helkijn om dan de velden in te duiken. De aanhoudende droogte begint haar tol te eisen en de aangeplante gewassen hebben het moeilijk. Een pas gehooide weide met zicht op een prachtig panorama nodigt uit om de picknick boven te halen en te genieten van de mooie, stille omgeving. Hier zou ik uren kunnen "opladen", maar de paadjes lonken.
 |
| Zomerse picknick |
 |
| Follow the yellow brick road |
Langs autoluwe wegen en veldpaadjes gaat het stap voor stap naar het beginpunt. Onderweg valt het me op hoeveel vierkantshoeves er hier nog staan. En kapelletjes… Bijzonder is dat veel van die volwaardige kapelletjes deel uitmaken van de woning of hoeve en niet als een apart gebouwtje werden opgericht.
 |
| Kangoeroewoning avant la lettre |
Na een goede elftal kilometer sta ik terug onder de kerktoren. Toch ga ik nog even om het hoekje kijken, naar het Spierekanaal... Water, het blijft me fascineren.
 |
| Het Spierekanaal is nu een must voor pleziervaartuigen |
Reacties
Een reactie posten