Buitenbeentje... Bestemming Pont du Gard

Behalve "rare jongens", waren de Romeinen ook echte meesters in de bouwkunde. In het zuiden van Frankrijk kan je dan ook niet om het Romeinse verleden heen. Tot in het kleinste dorp zijn er wel overblijfselen te vinden van huizen, theaters, badhuizen, beelden, mozaïeken,... Veelal komen deze resten aan het licht bij opgravingen, maar in sommige gevallen zijn ze steeds in gebruik gebleven. Een mooi voorbeeld is de Arena van Nîmes, ooit gebouwd tussen 50 en 100 na Christus als amfitheater voor gladiatorengevechten en geïnspireerd door het Colosseum in Rome. In de Middeleeuwen werd het verbouwd tot versterkt dorp en vandaag kan je er gaan kijken naar stierengevechten en concerten.

Nog een staaltje van Romeins architecturaal vernuft is te vinden in dezelfde omgeving: de Pont du Gard. In de eerste eeuw na Christus ontwierpen en bouwden ze een enorm aquaduct, dat de vele badhuizen en fonteinen in Nîmes van extra water moest voorzien. Het water vonden ze nabij Uzès, zo'n 50 kilometer verderop, waar de Eure ontspringt. Naar schatting 1000 arbeiders kregen dit huzarenstukje in vijf jaar voor elkaar. Vandaag is het grootste deel van het bouwwerk verwoest, maar het deel bij Vers-Pont-du-Gard dat de Gardon (een zijrivier van de Rhône) overbrugt, bleef overeind. In de 18de eeuw werd er zelfs een brug naast het aquaduct aangelegd. Geheel terecht werd deze antieke architecturale parel opgenomen in de Unesco-werelderfgoedlijst en heeft het het label "Grand Site de France". Het is dan ook één van de meest bezochte plekken in Frankrijk.

Meestal vermijden we zulke plekken wegens te druk, maar in het voorjaar is de "toeristenstroom " nog niet echt op gang. Dus besluiten we onze kans te wagen. Ernaartoe rijden met de wagen is altijd een optie, maar wij kiezen voor de trage variant per fiets: de Voie Verte vanaf Uzès. Een "voie verte" is ideaal voor wandelaars, fietsers, rolstoelgebruikers en ruiters. Deze trage wegen zijn immers voorbehouden aan alle niet-gemotoriseerde verkeer. Denk hierbij aan jaagpaden, in onbruik geraakte spoorlijnen en boswegen. 

Vrij recent werd de Voie Verte vanaf Uzès tot Beaucaire geopend, een rit van zo'n 31 kilometer. Wij zien wel tot waar we geraken, maar ons doel is minstens de Pont du Gard. Vertrekken doen we niet zoals aangegeven in het centrum van Uzès (nabij de bron van de Eure), maar iets buiten het centrum aan het Haribo Museum (jawel, van de bekende gummibeertjes). Buiten de schoolvakanties is de parking zo goed als leeg, dus daar maken wij handig gebruik van. Eenmaal op de fiets is het even uitkijken op de rotonde en dan bollen maar. 

Amper een paar minuten ver, trek ik al de remmen dicht. Tussen de struiken door heb ik immers een veld klaprozen ontdekt... die moeten uitgebreid bewonderd worden. Nog wat verder ontdekken we één van de vroegere stationnetjes die tot restaurant werd omgebouwd. Da's een ideetje voor na de fietstocht (jammer genoeg zal blijken dat ze dan net sluiten). Na al meerdere fietstochten deze vakantie met de nodige hoogteverschillen, is het plezant om eens een vlak parcours onder de wielen te krijgen. De Voie Verte loopt nu eens quasi parallel met de autoweg (dat stoort echter op geen enkel moment), dan gaat het weer de velden in. Onderweg is het genieten van het uitzicht op de omliggende bergen, de wijngaarden, de garrigue en de dorpen. 

Voor we het goed en wel beseffen zijn we in Vers-Pont-du-Gard en rijden we de site op. Op de parking is het even zoeken waar we precies naartoe moeten, maar na een minder evident stukje op kiezelpaden, is het dan zover... Daar staat ze te blinken, de Pont du Gard in al haar glorie. Zéér indrukwekkend!

Vanop de brug heb je een fantastisch uitzicht op de Gardon; op de oevers van diezelfde rivier voel je je héél klein naast die mastodont. Op een groep Amerikanen en wat andere toeristen na, is het zeer rustig. Zo zou het altijd moeten zijn. Op de site zijn er ook een modern museum, de openluchttentoonstelling "Mémoires de Garrigue" en verschillende horecazaken, waarvan eentje met een schitterend terras en zicht op het aquaduct.

We zetten onze tocht verder en in Remoulins is het even uitkijken, want we moeten een stukje de baan op. Gelukkig niet voor lang en we genieten verder. Ter hoogte van Comps maken we rechtsomkeer; een bezoekje aan Beaucaire zal voor een ander keertje zijn. 

Op de terugweg wordt het aquaduct uiteraard nog eens uitgebreid bewonderd. Topervaring! Blij dat we dit hebben kunnen zien en meemaken.  

Praktische info:

Alle info over de Voie Verte Uzès-Beaucaire kan je o.a. vinden op: Pays d'Uzès-Pont du Gard (routebeschrijving, pdf en gpx). De route is niet altijd even goed bewegwijzerd, maar het traject wijst zichzelf uit.

Alle info over de Pont du Gard vind je hier: Site officiel du Pont du Gard (openingsuren, tickets voor museum/bioscoop/gids/parking, achtergrondinfo).

Voorzie voldoende proviand en drinken voor onderweg. Vergeet ook de zonnecrème niet.

Type route: heen en terug (totaal ca 60 km)

© 2022 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.