Fietsen tussen Zwijnaarde en Gavere... De Scheldevalleiroute

Voor vandaag hebben we nog eens een "oude" route van onder het stof gehaald: de Scheldevalleifietsroute - lus 1. Die vertrekt aan de kerk in Zwijnaarde, niet ver van waar E17 en E40 elkaar kruisen. Dus hoe lieflijk de kiosk op het dorpsplein er ook uitziet, de rust van de eens landelijke gemeente is ver te zoeken. De eerste kilometer sluit je dus best even ogen en oren (figuurlijk dan toch), maar zodra je de brug over de E17 heen bent, fiets je een andere wereld binnen.

Een semi-onverhard pad leidt je door de Merelbeekse Meersen, die bestaan uit weilanden, een paar bosjes en wat struikgewas. Hier en daar zie je nog oude meanderende Scheldearmen. Die hebben al lang hun economisch nut verloren, maar ecologisch spelen ze nog wel degelijk een rol. Het zijn nu broedplaatsen voor vogels in dit "relatieve' stiltegebied. Aan één van die meanders staat het 15de-eeuwse Sint-Elooiskapelletje, een heerlijk plekje om te picknicken. Enkel wandelaars en fietsers zijn in dit gebied op de aangelegde paden toegelaten en er gelden strikte normen voor het gebruik van de weilanden. 

Dit natuurgebied gaat naadloos over in de Scheldemeersen, dat al echt in de buurt van een stiltegebied komt. Ook al staat vandaag het zonnetje hoog aan de hemel te stralen, toch merk je aan de natuur dat de herfst er zit aan te komen. Het groen oogt niet meer zo fris, sommige bomen staan al in herfsttooi en je ruikt het ook al in de lucht (heb ik al verteld dat ik over een supergevoelig reukorgaan beschik 😄).

Terug in de bewoonde wereld wacht ons een beklimming naar het dorpje Melsen, inclusief de kasseien. Eenmaal boven rijden we langs een kerkwegel de poort naar het kerkhof en de Sint-Stephanuskerk binnen. Wat verderop in het dorp staat de 18de-eeuwse Stenen Molen, ooit een indrukwekkende windmolen, maar na twee wereldoorlogen resten er alleen nog een ruïne en de straatnaam.

Dan volgt - naar ons mening - het minst mooie stuk van de route. Via (weliswaar) rustige straatjes gaat het eerst naar Semmerzake. Als Gentenaars rijden we hier met gemengde gevoelens... Vlakbij werd immers in 1453 de Slag bij Gavere gestreden, de beslissende slag in de Gentse Opstand. In Semmerzake werd het Gentse leger definitief overmeesterd. Snel verder rijden dus...

Tussen de maisvelden door bereiken we Gavere. Het is een flitsbezoek, want nog voor we de markt kunnen oprijden, gaat het al richting de Scheldebrug. Ook hier terug een minder leuk stukje door een KMO-zone, maar die ligt al snel achter ons en we zoeken terug de landelijke sfeer op. Getuige van de hier heersende rust is een groep patrijzen dat we uit hun siësta halen. Opgeschrikt snellen ze alle kanten op, maar eentje weet niet goed wat kiezen en blijft een tijdje voor ons rennen. Ocharme, dat beest zijn tikker... 

Al gauw zijn we aan het jaagpad langs de Schelde. We blijven de Scheldedijk kilometerslang volgen en op een weekdag is het hier zalig fietsen. Tijdens het weekend - en vooral op zondag - is het hier uitkijken voor de hordes wielertoeristen. De dijkweg is immers zo breed en zo goed geasfalteerd dat er hier gepoogd wordt records te vestigen. Nog even wijken we af naar het Doornhammeke, één van de afgesneden Scheldemeanders tussen Gent en Gavere. Het is een geliefde plek bij wandelaars, fietsers en natuurliefhebbers. Eén van de oudste cafés van de streek, Café 't Doornhammeke, heeft in juni 2020 jammer genoeg definitief de deuren gesloten. In 1974 nam Antoinette de zaak over van haar ouders, maar op haar 83ste was het welletjes geweest. En het was zo goed toeven op het terras onder de notelaar...  Sinds 2016 kan je iets verderop wel terecht in De Ponthoeve, een tot tearoom omgebouwde varkensstal waar je terecht kan voor heerlijk ambachtelijk hoeve-ijs, een lekker drankje of een snack tegen de kleine honger.

We fietsen door de dorpskern van Zevergem. Hier kan je trouwens starten voor de Doornhammeke-wandelroute, een ook voor buggy's en rolstoelen toegankelijke wandeling van zo'n 5,5 kilometer. Het is één van onze favoriete kortbij-winterwandelingen. Terug naar de Scheldedijk! Daar wachten ons nog een paar zalige kilometers langs de oude trekweg. Aan het achtergrondlawaai te horen, komen we terug in de buurt van ons vertrekpunt. En ja hoor, aan de visvijvers brengt een kronkelende weg ons tot in Zwijnaardedorp. Het zit er weer op... Kort, maar krachtig.

Praktische info:

Vertrek: kruising Joachim Schayckstraat/Zandvoordestraat, Zwijnaarde (gratis parkeren)

Afstand: 30 km - lus - vlak met soms lichte glooingen - sommige onverharde stukken zijn in slechte staat (veel putten en boomwortels)

Mijn persoonlijke scores: 8/10 (zonnig, 22°C, 3Bft) - stilte 7/10

De Scheldevallei-fietsroute lus 1 is bewegwijzerd met zeshoekige bordjes. Voor meer info en de kaart kan je terecht op Routen. Er zijn drie lussen die je perfect kan combineren. Ook de Doornhammekewandelroute kan je op deze site terugvinden.

Check ook even voor je vertrekt of de route nog bestaat.

Veel bankjes. Horeca vind je onderweg en aan het vertrekpunt.

© 2021 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.