Buitenbeentje.... In het voetspoor van het blauwe kruisje

Vandaag laten de weergoden het voor de derde dag op rij een beetje afweten, dus binden we opnieuw de wandelschoenen aan. Het gaat deze keer richting Hébronval, een dorp halverwege Salmchâteau en Baraque de Fraiture.

Aan de kerk staat het obligate bord met wandelinformatie. Wij gaan voor de route die met blauwe kruisjes bewegwijzerd wordt. Op onze wandelkaart wordt 12 kilometer aangeven, hier staat 10,9 kilometer. Nu ja, we zien wel en gaan op stap.

Van de eerste kilometer worden we alvast niet vrolijk: eerst moeten we langs de vrij drukke gewestweg N89 stappen, na een paar honderd meter op een parallelweg en door het dorpje Regné. Eenmaal deze gewestweg over verandert ons gevoel meteen. De weg stijgt geleidelijk en we worden al gauw beloond met schitterende vergezichten op het natuurreservaat van Colanhan. Wij gaan echter de andere kant op, naar het dorp Bihain. Dit is zo'n typisch Ardens dorpje dat amper twee straten groot is en waar landbouw en veeteelt nog voor brood op de plank zorgen. 

Net voor we het dorp binnenwandelen, stuiten we op La Fagne de Bihain, een voorlopertje van de échte Hoge Venen die iets verderop beginnen. Mooi plekje om even stil te staan. Of nog beter, te zitten... een beetje vroeg op de tocht misschien, maar we besluiten hier op een bankje te picknicken. 

Met een iets lichtere rugzak trekken we verder. Net voor het pad het bos ingaat, houden we even halt bij de gedenksite voor de Thunderbolt 83rd Infantry Division, een eerbetoon aan de 3430 soldaten die hun leven lieten bij de bevrijding van Bihain in januari 1945. Even verder staat een treinwagon waarmee in WOII gevangenen naar concentratiekampen werden gedeporteerd. Moest het Bois des Roches maar kunnen spreken... Ligt het aan het oorlogsverleden of aan het bewolkte weer, maar dit bos voelt niet vriendelijk aan en ik ben dan ook blij als we terug open vlakte bereiken. 

Terug mooie vergezichten, een kabbelend riviertje en een kilometerslang onverhard pad dat afwisselend door stukjes bos en weilanden slingert. Onderweg passeren we nog een paar gehuchten, zoals Langlire, 100 inwoners rijk en ooit hét centrum voor gietijzerindustrie. Iets verder wandelen we nog door Petite Langlire waar een paar mooie oude boerderijen staan. 

Wanneer we Hébronval terug inlopen, gaat het bijna mis... Hier vertrekt immers ook een wandeling met een groen kruisje en ook al heeft het zonnetje ons deze zomer dikwijls in de steek gelaten, toch heeft ze bordjes hier en daar flink gebleekt. Het scheelde dus niet veel of we waren vertrokken voor nog een extra lus van 11 kilometer. Maar het is genoeg geweest voor vandaag... Deze houden we voor een volgende vakantie. En onze teller: een dikke 13 kilometer 😃

Praktische info:

Vertrek: kerk Hébronval (gratis - 5-tal plaatsen)

Afstand:  12 km - lus - glooiend

Mijn persoonlijke scores: 9/10 (halfbewolkt, 22°C, 1Bft) - stilte 9/10

Paar bankjes. Geen horeca.

De wandelroute is bewegwijzerd met witte bordjes met daarop blauwe kruisjes. Aan het kerkje vind je de overzichtskaart. De wandelkaart "Vielsalm" (met 11 bewegwijzerde wandelingen) kan je online kopen bij Dienst Toerisme Vielsalm of in het kantoor. 

© 2021 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.