Buitenbeentje... Thorn revisited

Zo'n zeven jaar geleden verbleven we een lang weekend in het (Nederlands) Limburgse Thorn, ook gekend als het "witte stadje". De reden voor deze bijnaam moet je niet ver zoeken: bijna alle huisjes in het centrum zijn witgeschilderd. Nu waren we opnieuw in de buurt... Tijd voor een hernieuwde kennismaking.

Ik vergelijk Thorn altijd een beetje met ons West-Vlaamse Damme, alleen wat groter, mooier en authentieker (sorry Damme). Ook hier komen toeristen in drommen naar afgezakt, maar toch voelt het anders. Er is sowieso minder horeca en de hoofdstraat is afgesloten voor auto's waardoor het meteen een pak rustiger is.

Het stadje bulkt van de bezienswaardigheden. De kern is een beschermd stadsgezicht: de witte huizen, de Stiftskerk, de met Maaskeien geplaveide straten, ... Je kan hier ook geen kant opkijken of je ontdekt wel een rijksmonument. Denk daarbij aan verschillende kanunnikenhuizen, een Munthuis, historische langgevelboerderijen en herenhoeves, pompen, boogbruggetjes, 17de- en 18de-eeuwse woonhuizen, veldkappelletjes, een voormalige watermolen, ... Geef toe, dat loont al de moeite om eens te gaan bekijken.

Diverse langeafstandswandelingen lopen door Thorn: het Pelgrimspad, het Grenslandpad en een deelroute van de Jacobsweg. 

Onze ambities zijn minder hoog gegrepen vandaag en wij kiezen voor de bewegwijzerde gele route die ons deels door het stadje, deels door de groene rand errond brengt. Paadjes door de velden, kerkwegels en rustige straatjes wisselen elkaar af. Jammer genoeg zit er af en toe ook een drukker stukje tussen.

Toch is de wandeling leuk om ook de omgeving rond het stadje te leren kennen. Zo stuiten we bijvoorbeeld op de Kapel onder de Linden, gebouwd in 1673 en prachtig versierd met stucplafonds en medaillons. Ook op de route: de Grote Hegge. Dit is zowel één van de Maasplassen, als een monumentale herenhoeve gelegen aan de oevers van datzelfde meer. Van april tot oktober kan je hier trouwens ook terecht voor een rondvaart op de Maasplassen... een activiteit die we toch eens gaan inplannen, want vanop het water ziet alles er toch net iets anders uit.

Na een paar uur wandelen sluiten wij ons middagje af op het terras van een pannenkoekenrestaurant, iets wat we in onze eigen streek jammer genoeg niet kennen. Zoet, hartig of de combinatie van beiden, je vindt het er allemaal. De keuze valt uiteindelijk op een zoete variant met banaan en kaneelsuiker en op een hartige BBQ-pannenkoek met kip. En of het gesmaakt heeft!

Praktische info:

vertrek: parking Meers, Thorn (dagkaart 3 euro)

afstand: 6,5 km - vlak - lus - bewegwijzerd met gele zeshoek

mijn persoonlijke scores: 7,5/10 (bewolkt, 20°C, 1Bft) - stilte 6,5/10 🠊 in combinatie met een bezoek aan het stadje en terrasje achteraf scoort de middag een 9/10

Veel bankjes. Horeca in het centrum van Thorn.

In het wandelgebied Kessenich en de Drie Eigen (dat deel uitmaakt van Rivierpark Maasvallei) werden verschillende bewegwijzerde routes uitgewerkt. Ze variëren van net geen 2 km tot bijna 12 km.

Je kan ze terugvinden op Wandelen in Limburg.

Een eigen route uitstippelen via wandelknooppunten kan ook. Gebruik dan een routeplanner zoals bijvoorbeeld Route.nl.

© 2021 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.