Buitenbeentje... Rondhuppelen op de Mechelse Heide
Als er één stukje is van het Nationaal Park Hoge Kempen dat je in deze tijd van het jaar moet gezien hebben, dan is dat zonder twijfel de Mechelse Heide. Van half augustus tot half september staat er immers de heide in bloei en dan kleurt het landschap helemaal paars.
Het Nationaal Park Hoge Kempen is het eerste (en voorlopig nog enige) nationaal park in België en het ligt op het grondgebied van tien gemeenten waaronder Bilzen, Genk, Lanaken, Maaseik en Maasmechelen. Oorspronkelijk was het zo'n 6.700 hectare groot, maar ondertussen werd het door toevoeging van verschillende natuurgebieden uitgebreid tot meer dan 12.500 hectare. Het park bestaat uit meer dan twintig beschermde natuurgebieden, waaronder de Mechelse Heide, waar we vandaag gaan wandelen.
In verschillende gemeentes is er een "toegangspoort" tot het park, elk met een eigen accent. Zo heeft bijvoorbeeld de toegangspoort Kattevennen in Genk het thema de macrokosmos (mét volkssterrenwacht), station As belicht dan weer het industriële mijnverleden en in Maasmechelen vind je dan weer de toegangspoort tot de Mechelse Heide. Bij deze laatste staat alles in het teken van het wandelen en is de topattractie de paarse heide.
Aangezien wij deze middag nog een ander tochtje hebben gepland, gaan we hier voor de zeer gevarieerde gele route van 5,5 kilometer. Een wandelknooppuntennetwerk is er hier niet, wel verschillende bewegwijzerde routes (in beide richtingen!) en die gaan van 1,5 tot 8,5 kilometer. Combineren kan natuurlijk ook of je doet meteen de langeafstandsroute van 72 kilometer... Kan allemaal.
De route brengt ons eerst langs zanderige bospaadjes door het bos, wat later wordt het terrein heuvelachtiger en krijgen we al hier en daar een strook open landschap. En ja hoor, daar staat de heide in zijn paarse kleedje mooi te wezen. Naarmate we verder stappen, speelt de heide meer en meer de hoofdrol. Hier en daar staat er een boom als contrast tegen dat paarse kleurengeweld. In het laatste deel van de wandeling staat ons nog een trapbeklimming te wachten. We worden beloond met een schitterend uitzicht. Na de afdaling lopen we langs de rand van het bos met links van ons zicht op het rimpelloze wateroppervlak van een voormalige zandwinningsput. Het laatste stukje is verhard; hier delen we de route met het Zandloperspad, de route die ook toegankelijk is voor buggy's en rolstoelen.
Veel te snel komt een eind aan onze wandeling door dit kunstwerk van Moedertje Natuur. We maken nu al plannen voor volgend heideseizoen 😃
Praktische info:
vertrek: parking Joseph Smeetslaan 280, Maasmechelen
afstand: 5,5 km - lus - vlak met glooiende stukken en steile trap
mijn persoonlijke scores: 9/10 in het heideseizoen, 8/10 erbuiten (achtergrondlawaai verschillende autowegen) (zwaar- tot halfbewolkt, 20°C, 1Bft) - stilte 7,5/10
Weinig bankjes. Horeca aan vertrekpunt.
De route is bewegwijzerd met gele zeshoekjes op een witte achtergrond.
Alle routes kan je terugvinden op Wandelen in Limburg.
© 2021 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.
Reacties
Een reactie posten