Van bos naar bos langs het Krakkepad

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: het Krakkepad is voor ons geen topper. Boosdoener is het vrij uitgesproken achtergrondlawaai van de nabijgelegen autostrade. Als de wind dan ook nog eens uit die richting komt...

Nu lijkt het precies of deze wandeling niet de moeite waard is, maar het is best wel een aangenaam tochtje. De eerste kilometers wandel je door (weliswaar) rustige woonwijken, maar eenmaal je de dreef naar het Plaisiersbos bereikt, komt het wandelplezier opborrelen. 

Voor ons was het 30 hectare grote bos een nobele onbekende. Het is een vrij jong bos dat voor een paar eeuwen alleen bestond uit woeste, onbewerkte grond. Het dankt zijn naam aan een vroegere opzichter, August Plaisier. 

Tot midden jaren '70 was het in handen van verschillende adellijke families, daarna kwam er een fazantenkwekerij en in 2000 werd het door gemeente Zedelgem aangekocht.

Wanneer we het bos instappen, zien we een waarschuwingbordje dat er in dit gebied een koppel buizerds aan het broeden is en dat ze wel eens een schijnaanval durven doen. Wanneer we op een bepaald moment de typische roep van het beestje horen, ben ik er toch niet helemaal gerust in. Ik voel plots de behoefte opkomen om wat rek- en strekoefeningen met mijn armen te doen... Als tip werd immers  gezegd dat zwaaien met de armen ze kon weghouden 😄

Wat verder ontdekken we nog een bos, het Hoogveld. Bijna even groot als het Plaisiersbos, vormt het Hoogveld een belangrijke schakel in de bosgordel tussen Brugge en Torhout. Vogels, amfibieën, insecten, vleermuizen, ... kunnen zich op die manier verplaatsen en gedijen dus beter.

Afsluiten doen we met nog een portie asfalt onder de voeten.

Voor inwoners van Veldegem of geïnteresseerden in lokale geschiedenis is er een folder die veel achtergrondinfo geeft over bepaalde gebouwen of straten. 

Zo komen we te weten dat het Krakkepad verwijst naar de "krakke" of struikheide. Tot een paar eeuwen geleden was dit één groot veldgebied met wat verspreide bomen, moerassen en veel heide. De weinige mensen die aan de rand van het veld woonden, noemden de heide "krakke" en er werd gretig gebruik van gemaakt. De dopheide werd gebruikt voor de betere borstel, terwijl de ruige struikheide verwerkt werd tot veegbezem. In de herfst werd alles gemaaid en gedroogd. Het diende dan als brandstof, strooisel of dakbedekking. 

Na een dikke 8 kilometer zijn we weer een wandelervaring in het Brugse Ommeland rijker... Niet de mooiste en ook niet de stilste, maar toch eens leuk om te doen.

Vertrek: kerk Veldegem (gratis parking - 20-tal plaatsen) 

Afstand: 8,6 km (vrij veel verhard) - lus - vlak

Score: algemeen 7/10 (bewolkt, 18°C, 3BFT) - stilte 6/10

Het Krakkepad is uitstekend bewegwijzerd met kleine zeshoekige bordjes. Meer info en de folder kan je terugvinden op de website van Zedelgem. Hier wordt aangegeven dat de wandeling 9,6 km is, maar dat is echt niet zo. 

Paar bankjes. Horeca in Veldegem.

© 2021 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.