De Sixtusbossen of de weg naar de heilige graal

Doe de test bij eender welke bierliefhebber: laat de naam "Westvleteren" vallen en oogjes zullen beginnen blinken. De naam staat immers synoniem voor het goddelijke gerstenat dat in de Sint-Sixtusabdij gebrouwen wordt. 

In België zijn er maar zes bieren die het label "Trappist" mogen dragen. De benaming trappistenbier is immers juridisch beschermd en er zijn een aantal spelregels waar je moet aan voldoen. Zo moet de productie van het bier binnen de kloostermuren gebeuren onder het toeziend oog van de monniken. Verder zijn de verkoopopbrengsten bestemd voor het levensonderhoud van de kloosterlingen en het onderhoud van de kloostergebouwen; wat over is wordt gebruikt voor ontwikkelingsprojecten en sociale doelen. 

Naast Westvleteren mogen ook nog Achel, Chimay, Orval, Rochefort en Westmalle het ATP-label (Authentic Trappist Product) op hun bierflesjes vermelden.

Onder de Belgische Trappistenbieren is die van Westvleteren dan nog een geval apart. Onder het motto "Wij brouwen om te leven. Wij leven niet om te brouwen" beperken de monniken van de Sint-Sixtusabdij de bierproductie. Het wordt enkel lokaal verkocht in houten kratten aan particulieren en enkel na reservatie. Wie toch eerst eens wil proeven van al dat lekkers kan terecht in het ontmoetingscentrum "In De Vrede". Is je proeverij geslaagd, dan kan je daar ook een verpakking van 6 flesjes kopen.

De proeverij zal voor na de wandeling zijn, want nu gaan we op weg. Via een bosdreef die langs de abdij loopt, stuiten we op een heuse Lourdesgrot. Deze werd in 1921 gebouwd uit dankbaarheid dat de abdij en de bewoners gespaard bleven tijdens WOI. De stenen ging men halen in de bossen rond de trappisentenabdij in  Rochefort.

Niet veel later dient de eerste kerkwegel - of is het hier eerder abdijwegel - zich aan. Ondanks de grijze lucht is het genieten van het landelijk karakter van deze streek. Na een paar kilometers verruilen we het asfalt voor bosgrond. We zijn in het Dozinghembos aanbeland, één van de Sixtusbossen. In de rust en stilte van het bos vonden meer dan 3000 gesneuvelde soldaten hun laatste rustplaats op het Dozinghem Military Cemetery, een Britse militaire begraafplaats dat piekfijn onderhouden wordt door de Commonwealth War Graves Commission. De naam is trouwens afgeleid van het Engelse "to dose", het in kleine hoeveelheden toedienen van medicijnen of verdovingsmiddelen. Vrij uitzonderlijk liggen hier ook een zeventigtal slachtoffers uit WOII begraven. Een mooie, aangrijpende plek om even te verstillen.

Tot hier liepen ons knooppuntertje en de Sint-Sixtuswandeling gelijk op, maar nu breien we er nog wat extra bos aan. Na de regenval van de voorbije dagen liggen de paadjes er best wel modderig bij. Dat doet echter niets af aan het wandelplezier. In het Canadabos, nog eentje dat bij de Sixtusbossen hoort, stuiten we op een stukje WOII-geschiedenis. Hier werden in 2004 de restanten blootgelegd van een VI-lanceerbasis. In West-Vlaanderen werden er 18 van zulke basissen aangelegd, sommige niet helemaal voltooid en er werd ook nooit een raket afgevuurd. Dwangarbeiders, voornamelijk Russen, moesten onder erbarmelijke omstandigheden het werk doen. Het doelwit was veelal Londen, in vogelvlucht zo'n 200 kilometer, terwijl het bereik van een V1 zo'n 240 kilometer was. Bij de restanten van de lanceerhelling en iets verderop vind je infopanelen die je eraan herinneren dat vrede niet altijd even evident is.

Het laatste deel van de wandeling gaat over landwegen en kerkwegels. Een van die wegels brengt ons langs een hoppeveld. We zijn hier niet voor niets in het Hoppeland. En een beter voorbeeld van ecologische productie bestaat niet... Waar denk je dat de lokale brouwers hun hoppebellen vandaan halen? Wil je meer weten over de hopteelt, dan kan ik je een bezoekje aan het Hopmuseum in Poperinge aanraden.

Wij besluiten om zelf een hoptestje uit te voeren. De wandeling nadert zijn eindpunt en laat dat nu net de plek zijn waar Westvleteren 12, verkozen tot beste bier van de wereld, op de kaart staat. Een perfecte afsluiter voor een schitterende wandeling! Enne... je mag eens raden waarmee ik ben thuisgekomen 😄

Vertrek : parking OC In De Vrede, Donkerstraat 13, Westvleteren (gratis, 100-tal plaatsen)
Afstand : 8,5 km (waarvan 5 km onverhard) - lus - vlak
Mijn persoonlijke scores : algemeen : 9/10 (bewolkt, 17°C, 1 Bft) - stilte 9,5/10

Route op  het wandelnetwerk Hoppeland

Knooppunten: 8 - 7 - 18 - 19 - 20 - 21 - 26 - 27 - 29 - 30 - 25 - 24 - 23 - 16 - 15 - 14 - 8

Je kan ook kiezen voor de iets kortere, bewegwijzerde Sint-Sixtuswandelroute (7 km). Meer info over deze route kan je terugvinden op Westtoer.

Paar bankjes. Horeca enkel aan het vertrekpunt.
De wandelwerken krijgen regelmatig een update. 
Check voor je vertrekt een routeplanner zoals bijvoorbeeld Wandelknooppunt.

Meer info over het hopmuseum vind je hier: Hopmuseum Poperinge.

Meer weten over Ontmoetingscentrum In De Vrede: OC In De Vrede.

Geïnteresseerd in de Sint-Sixtusabdij en de producten: Sint-Sixtusabdij.

© 2021 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.