Drie kastelen op een rij

Wanneer kastelen je ding zijn, dan kan je op de Drie Kastelen Wandelroute je hartje ophalen.

Op een paar minuten van de E40-afrit Brugge ligt het Tillegembos, waar we starten voor deze wandeling. Het oudste (in de betekenis van eerste) provinciedomein van West-Vlaanderen is toch zo'n 131 hectare groot, dus ruimte genoeg om afstand te houden. 

Ook op de parking (nog) plek genoeg... Ervaring heeft ons al geleerd dat het na de middag meestal een pak drukker wordt, dus proberen wij altijd voor de middag te starten. Zodra de dagen warmer worden, mag dat gerust zelfs al 's morgens vroeg zijn, maar voor een koukleum als mezelf is de tijd daar nog niet rijp voor 😄

Eenmaal voorbij de speeltuin, waar kinderen onbezorgd ravotten en (groot)ouders op veilige corona-afstand toekijken, duiken we het gemengde bos in. Niet veel verder komt het eerste kasteel al in het vizier: het Kasteel van Tillegem. Dit volledig omwalde waterkasteel vindt zijn oorsprong in de 14de eeuw. De kelders met dikke kruisribgewelven dateren uit die periode. In de loop van de eeuwen is het kasteel door erfenis of verkoop dikwijls van eigenaar veranderd en dat zie je ook aan de bouwstijlen. In het begin van de jaren '80 kocht het provinciebestuur van West-Vlaanderen het optrekje om niet veel later met de renovatie te starten. Vandaag is het Streekhuis Noord-West-Vlaanderen er gehuisvest, een organisatie die allerhande socio-economische projecten voor de bevordering van de streek ondersteunt.

In de vroegere kruidentuin vind je nu het stilteplekje "Onvoltooid" met werken van Els Vermandere (dochter van)... een plekje dat troost wil bieden aan familieleden en vrienden van overleden kinderen.

Kasteeldreven en bospaden brengen ons verder het Tillegembos in. De vogeltjes geven het beste van zichzelf, maar hun uitbundig fluitconcert kan jammer genoeg niet op tegen het geraas van de voorbijzoevende auto's op de E40. Selectief doof zijn is dus de boodschap.

Zo belanden we in Domein Tudor, met het tweede kasteel van vandaag. Dit beschermde landhuis in Tudorstijl werd gebouwd in 1904 en is daarmee een jonkie in het rijtje kastelen dat het Brugse Ommeland rijk is. Er hoort ook een mooie kruidentuin bij, maar die opent pas in mei de deuren. Een blik door het toegangshek belooft alvast veel lekkers voor alle zintuigen. De tuin rond het kasteel wordt momenteel heraangelegd, dus het ziet er allemaal wat kaal uit. En ook het kasteel zelf kan wat liefdevolle aandacht gebruiken... Kapotte ramen die met plakband zijn hersteld, afbladderende verf,... een beetje vergane glorie.

We stappen lustig verder en bedenken hoe jammer het is dat ze voor deze route niet meer gekozen hebben voor de vele bospaadjes in het domein, maar eerder voor de grote dreven en zelfs hier en daar een strook asfalt. En telkens we weglopen van de autostrade, moeten we weer die richting uit. 

Nog meer bos, dreven, graslanden en heide brengen ons naar domein Beisbroek met de derde attractie op deze route: het 19de-eeuwse Kasteel Beisbroek. Het witte gebouw staat te fonkelen in het zonnetje en daar zit de koepel van het planetarium ook wel voor iets tussen. In dit stukje erfgoed vind je immers Cozmix, het bezoekerscentrum van Volkssterrenwacht Beisbroek. Voor wie een leuke extra op zijn wandeling wil: je kan er de sterrenhemel zowel overdag als 's nachts bewonderen. Met de telescopen ontdek je de maan, planeten, nevels en sterrenstelsels van dichtbij. En er wacht je ook een audiovisuele sensatie wanneer de meest spectaculaire videobeelden op de koepel worden getoond.

Terug het bos in! De paadjes brengen ons deze keer langs de omwalde, middeleeuwse site van het verdwenen Kartuizerinnenklooster Sint-Anna-ter-Woestijne en door een nieuw aangeplante boomgaard. Eentje dat kan tellen: 170 soorten fruitbomen, waaronder vele oude rassen appelbomen en perelaars. Dat belooft binnenkort hier een gezoem van jewelste te worden wanneer de bloesems uitkomen.

We ruilen de boswegels in voor een flink stuk asfalt. Gelukkig weinig verkeer en langs de weg spotten we een paar historische boerderijen. Ook even leuk, maar we zijn er niet rouwig om als we terug het groen mogen induiken. Nog eventjes en dan komt de parking al terug in zicht.

Dit was een wandeling met een dubbel gevoel: prachtige natuur en een paar leuke extra's onderweg, maar voor rustzoekers is het achtergrondlawaai van de autosnelweg toch een stoorzender. Toch blij dat we hem op onze palmares hebben staan!

Vertrek : parking Tillegembos, Wittemolenstraat, Sint-Michiels (gratis - 200-tal plaatsen) 

Afstand : 12 km (80% onverhard) - lusvormig - vlak (ter info: onze GPS gaf ruim 13km aan)

Mijn persoonlijke scores : algemeen: 8/10 (half bewolkt, 8°C, 3 Bft) - stilte: 5/10

De Drie Kastelen Wandelroute is bewegwijzerd met zeshoekige bordjes. 

Op https://www.westtoer.be kan je de route als pdf of gpx downloaden. Via de webshop kan je de wandelkaart aankopen.

Je checkt ook best even op deze site of de route nog bestaat, want het wandel- en fietsaanbod wordt regelmatig vernieuwd.

Veel bankjes. Horeca aan parking en onderweg.

© 2021 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.