De Pannendorpwandelroute... een stiltebad aan de Lovaart

Lente in februari... De thermometer gaat vandaag vlotjes richting 18°C. Niet "normaal", maar dat past op een of andere manier helemaal in dit coronatijdperk.

De drie hoofdrolspelers tijdens de Pannendorproute

Er staan twee wandelingen op onze agenda: eerst de Pannendorproute in Alveringem en dan nog een flinke strandwandeling in Sint-Idesbald als afsluiter.

Tussen Veurne en Poperinge ligt het landelijke Alveringem, waar we in het gehucht Fortem onze auto achterlaten en gezwind aan de tocht beginnen. Aan het vertrekpunt vind je Mout- en Brouwhuis De Snoek, de enige nog volledig bewaarde brouwerij uit de 19de eeuw in Vlaanderen. We zouden maar al te graag dit leuke stukje industrieel erfgoed bezoeken, maar tja... corona hé. Zowel het museum als de herberg zien er nochtans heel uitnodigend uit.

Een stiltebad in de Westhoek!

De wandeling brengt ons langs de beide oevers van de Lovaart, een kanaal dat reeds in de 12de eeuw werd uitgegraven als verbinding tussen de IJzer en het Kanaal Nieuwpoort Duinkerke. Het is moeilijk te geloven dat we ons hier op amper 15 kilometer van de zeedijk van Sint-Idesbald bevinden, zo landelijk en uitgestrekt is het hier. 

Zou Onze-Lieve-Vrouw veel post krijgen?

Rustige autoluwe straatjes en een aarden weggetje brengen ons naar Pannendorp, een voormalig gehucht aan de oevers van de Lovaart. In de 18de en 19de eeuw stond hier een dakpannenfabriek, vandaar de naam van het gehucht (en de wandeling). Tijdens WOI lagen de Belgische en de Duitse loopgraven hier dicht bij elkaar en dat wordt sinds 2004 visueel voorgesteld door een landschapskunstwerk van Stijn Claikens.

Het landschapskunstwerk van Stijn Claikens geeft met een rood
en blauw kronkelend muurtje het verloop van de frontlinie aan.

We steken het leuke brugje over naar het jaagpad van de Lovaart. Daar is het even uitkijken geblazen, want op zo'n mooie dag zijn ook de fietsers van de partij. Lang duurt de gedeelde pret niet, want we volgen terug een baantje naar Oeren, een dorp met zo'n 50 inwoners. Een echte dorpskern is er niet, wel een kerkje, een herberg en een paar hoeves. Het is een klein en fijn plekje, met een lange geschiedenis.

Kunstig van de ene naar de andere oever

Het Sint-Apolloniakerkje uit de 16de eeuw wordt vandaag als tentoonstellingsruimte gebruikt. De parochie werd al in 1808 afgeschaft en meestal betekende dat ook de afbraak van de kerk. Niet zo in Oeren. Zo gaat het verhaal dat een kerk met een "stenen naald" als baken diende voor de kustvissers. Deze kerktoren is - wanneer de zon erop schijnt - zeer ver op zee te zien en kon door de vissers als oriëntatiepunt gebruikt worden.

Het ontwijde Sint-Apolloniakerkje

Op het infobord lezen we nog een verhaal. Zo zou het dorpje in de 13de eeuw aan haar naam gekomen zijn doordat de pastoor in een kwade bui de oorspronkelijke dorpsnaam "Maagdendaele" veranderde in "Hoeren" omdat er niet voldoende maagden waren om de Onze-Lieve-Vrouw in de processie te dragen. Toch een leukere uitleg dan dat de plaatsnaam zou verwijzen naar een nabijgelegen moerasgebied.

Detail van de toegangspoort tot de militaire begraafplaats

Rondom het voormalige parochiekerkje ligt de Belgische militaire begraafplaats van Oeren waar zo'n 500 gesneuvelden uit WOI hun laatste rustplaats vonden. We zien er ook enkele heldenhuldezerken, die herinneren aan het ontstaan van de Vlaamse Beweging.

Een beeld dat blijft beklijven

Niet ver van het kerkje staat ook een opmerkelijk café met de profetische naam "De Leute". Het gebouw dateert van 1672 en deed tot de fusie van Oeren met Alveringem in 1971 ook dienst als gemeentehuis. Tijdens de oorlogsjaren was het zelfs ook bakkerij, winkel, concert- en vergaderzaal. We zouden zo graag hier een stop inlassen, maar ja ... 😒

Het "Oud Gemeentehuis" aka "De Leute"

We verlaten Oeren en stappen nog enkele kilometers verder door het weidse landschap om uiteindelijk terug aan het startpunt te belanden.

Water is nooit ver weg op deze route

Als je het ons vraagt: een zalig stiltebad! En voor het échte bad rijden we nog naar Sint-Idesbald voor een fikse strandwandeling. Om dit topdagje helemaal af te maken trakteren we onszelf nog op een ijsje... het eerste van het jaar. Zo lekker!

Als een kind zo blij...

Vertrek : Fortem 40, Alveringem (gratis - 10-tal plaatsen) 

Afstand : 8,1 km - lusvormig - vlak

Mijn persoonlijke scores : algemeen: 9/10 (zonnig, 18°C, 3 Bft) - stilte: 9/10

De Pannendorpwandelroute is bewegwijzerd met zeshoekige bordjes. 

Op https://www.westtoer.be kan je de route als pdf of gpx downloaden. Via de webshop kan je de wandelkaart aankopen.

Je checkt ook best even op deze site of de route nog bestaat, want het wandel- en fietsaanbod wordt regelmatig vernieuwd.

Paarl bankjes. Horeca aan het vertrekpunt en in Oeren.

© 2021 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.