Buitenbeentje... Vlaamse primitieven in een winterse gloed

Brugge... wie heeft er nog niet door de vele straatjes geslenterd? En als dat nog niet is gebeurd, dan wordt dat de hoogste tijd! Want in coronatijden kan je deze stad ongestoord gaan verkennen... amper een buitenlandse toerist te bekennen. Geen leuke tijden - en dat is nog zacht uitgedrukt - voor wie op deze groep bezoekers rekent om zijn of haar boterham te verdienen, maar als toerist in eigen land krijg je nu de kans om de schoonheid van Brugge te gaan (her)ontdekken.

Het Vredeslicht is een wereldwijd initiatief dat warmte, vreugde en licht wil doorgeven. Een prachtig gegeven in deze corontijden. Het reist vanuit Bethlehem naar ruim 30 landen zonder onderweg te doven. In België werd het licht verder verspreid vanuit Brugge, waar het aankwam in de Magdalenakerk.

Brugge... you love it or you hate it. Ik behoor als sinds mijn kindertijd tot de liefhebbers, het was altijd een feestje als we op een zaterdag eens naar daar afzakten. Maar de laatste jaren veranderde de stad steeds meer in een openluchtmuseum. Zeker de historische binnenstad werd overspoeld door hordes buitenlanders die - met een strak tijdschema op zak - zoveel mogelijk plaatjes wilden schieten van het Belfort, het Minnewater met zijn begijnhof, de markt, de reien, ... Niet zo de laatste maanden. Het is zelf een beetje onwezenlijk om nergens grote drommen mensen te zien, maar enkel een handvol stadswandelaars. 


Vandaag zijn we hier om een museumbezoek te combineren met een stadswandeling. Sinds kort zijn een groot deel van de musea terug open, dus hebben we onze Museumpas van onder het stof gehaald. 
Ons oog is gevallen op het Groeningemuseum, het stedelijk museum voor Schone Kunsten in Brugge. Het ligt in het historisch centrum aan de Dijver, niet ver van de Rozenhoedkaai dat het meest gefotografeerde plekje in Brugge is.


Je kan in het museum terecht voor een schitterende collectie Vlaamse Primitieven, maar je vindt er ook werken uit latere periodes. Werken van kleinere meesters die actief waren in Brugge worden zij aan zij tentoongesteld met grootmeesters zoals Jan van Eyck, Jheronimus Bosch, Hans Memling, Emile Claus, Paul Delvaux, James Ensor, René Magritte, ... om er maar een paar te noemen. Hier en daar staat ook een sculptuur tussen de schilderwerken, zoals "Drie heilige vrouwen bij het graf" van George Minne, Deze laatste is bij alle Gentenaars bekend van de "Fontein der geknielden" (in de volkmond beter gekend als de "Pisserkes") waarvan je een bronzen kopie in het Gentse stadscentrum kan bewonderen.
Het moet gezegd: het Groeningemuseum is een bezoek meer dan waard. Ook dit museumbezoek is "dankzij" corona zalig rustig: reservatie is verplicht en er is maar een beperkt aantal bezoekers toegelaten. Je kan je dus in alle rust vergapen aan alle details op de kunstwerken.
Ik geef een paar sfeerbeelden, want woorden zeggen maar zoveel... Toch nog even meegeven dat de audiogidsen met de stemmen van Jessie De Caluwé en Vic De Wachter je de perfecte dosis achtergrondinfo geven en op die manier je bezoek nog boeiender maken.











Na het museumbezoek gaan we nog even op wandel. Zo ontdekken we toevallig een voor ons onbekend hoekje van Brugge: de Magdalenakerk in het Koningin Astridpark. Aan de buitenkant een kerk zoals vele, maar binnenin toch anders dan wat je verwacht. Ze werd immers omgebouwd tot een ontmoetingsplek en biedt een heel eigenzinnige kijk op geloof en op inrichting. Geef toe, waar anders kan je schommelen in een kerk. Een uitzonderlijk plekje om helemaal tot rust te komen.

A once-in-a-lifetime experience: schommelen in een kerk.
.

Horeca door corona gesloten, maar een koffietje in een kerk is minstens even leuk.


Ondertussen begint het stilaan maar zeker donker te worden en wagen wij ons aan het Wintergloedparcours. De laatste dagen is dit initiatief niet zo positief in het nieuws geweest wegens de grote drukte, maar vandaag valt het reuze mee. Ik vrees dat het in de kerstvakantie wel eens anders zou kunnen zijn. Vlug meepikken dus, want in deze donkere tijden - letterlijk en figuurlijk - zijn deze "lichtpunten" een genot voor het oog en het hart.








En dan is het alweer tijd om naar huis te gaan. Tot binnenkort, mijn schoon Brugge!


Voor meer info over het Groeningemuseum kan je o.a. terecht op Musea Brugge

© 2020 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.

Reacties

Populaire posts