Wandeltussendoortje in de Assels

Een dag niet gewandeld, is een dag niet geleefd. Dát zou pas een tegelspreukje zijn. En op een novemberdag zoals vandaag, met een stralende zon en een temperatuur die met de 15°C flirt, breng ik die wijsheid met veel plezier in de praktijk.

Aangezien het maar om een tussendoortje gaat, zoek ik het niet te ver. Uit mijn archieven pluk ik de Asselswandelroute in Drongen. Ik weet op voorhand dat dit geen "stille" wandeling wordt, want Drongen is een deelgemeente van Gent, dus is het stadsgevoel en -rumoer nooit veraf. Maar voor vandaag is ze perfect: een lusje van zo'n 6 kilometer op amper 10 kilometer van mijn deur.

Die start aan de Oude Abdij van Drongen, bij sommigen misschien gekend als locatie van het Een-programma "Het Goeie Leven" van Wim Lybaert (je weet wel, de man achter één van mijn favoriete tv-programma's "De Colombus"). 

Het abdijcomplex kende de voorbije elf eeuwen een bewogen geschiedenis. Hun werkterrein reikte zelfs tot in Zeeland, het Waasland en de streek rond Maldegem. Zo kan je bijvoorbeeld hun wapenschild (een witte zwaan zwemmend tussen de lis) en hun leuze "Vita brevis" (het leven is kort) terugvinden op de toegangspoort van de Drongengoedhoeve in Maldegem. En het (verdwenen) klooster van Saleghem bij Sint-Gillis-Waas maakte ooit deel uit van de Oude Abdij.

Vandaag wonen er nog een paar kloosterlingen, maar is het vooral een centrum voor bezinning.

Ik ga echter bezinnen op mijn manier en wandel via een onverhard pad de Assels in. Deze maken deel uit van de eens zeer uitgestrekte meersengordel rond Gent en vroeger kwam een groot deel van dit natuurgebied elke winter onder water te staan. De Assels zijn een soort eiland gevormd door de twee Leiearmen en de Ringvaart. Sinds 2002 worden door Natuurpunt stelselmatig percelen aangekocht om zo het natuurlijk karakter van het gebied te vrijwaren. De Assels maken trouwens deel uit van het natuurproject Levende Leie waartoe onder andere ook de Bourgoyen-Ossemeersen, de Leiemeersen, de Keuzemeersen en het domein van het kasteel van Ooidonk behoren.

Dit pad komt jammer genoeg sneller dan me lief is ten einde en langs de spoorweg beland ik op het asfalt naast de R4. Even gedaan met de rust, maar gelukkig niet voor lang. Via verkeersarme wegen door de Leiemeersen kom ik aan het veer van Afsnee. Na een blik op het mooie kerkje stap ik verder langs het jaagpad van de Leie. Aan de overkant verrijst de ene villa na de andere, wedijverend om de titel van de grootste te zijn. 's Zomers is het hier op het water een ware parade van plezierjachten en ook die komen in alle maten en gewichten. Vandaag zie ik er hooguit een kleintje aangemeerd in de jachthaven. Tja, net als de trekvogels hebben de meeste plezierjachten wellicht zuiderse oorden opgezocht. Of liggen ze ergens weggeborgen voor een winterslaapje.

En zo komt er een eind aan mijn lusje en sta ik terug op het Drongenplein. Nog even de kenmerkende peperbusvormige toren van de verdwenen abdijkerk bewonderen en dan terug huiswaarts. Het was kort, maar krachtig!

Vertrek : Oude Abdij, Drongenplein, Drongen (gratis parkeren in de Asselsstraat of Goubaulaan net over de Pontbrug ; in het centrum van Drongen gratis 2 uur parkeren met parkeerschijf)

Afstand : 6 km - lusvormig - vlak

Mijn persoonlijke scores : algemeen - 7,5/10 (zonnig, 15°C, 3 Bft) - stilte : 7/10

De Asselswandelroute is bewegwijzerd met zeshoekige bordjes. 

Voor meer info en de kaart kan je terecht op de site van Routen. Je checkt ook best even op deze site of de route nog bestaat, want het wandel- en fietsaanbod wordt regelmatig vernieuwd.

Weinig bankjes. Horecazaken rond het Drongenplein en aan de kerk van Afsnee (beperkte overzeturen)

© 2020 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.