Op strooptocht

Wanneer er nieuwe wandelnetwerken bijkomen, dan ben ik er als de kippen bij. Blij als een kind opende ik deze week het pakketje van Toerisme Oost-Vlaanderen met daarin de nieuwe wandelkaarten "Moerevaartvallei" en "Grenspark Groot Saeftinghe". 

Mijn nieuw speelgoed uittesten 😀

Het werd tijd dat ook het Waasland toetrad tot de wondere wereld der wandelknooppunten. Ze hebben er pareltjes genoeg. Er waren wel een aantal bewegwijzerde routes, die nu - wel een beetje jammer - verdwenen zijn. Met knooppunten kan je echter veel flexibeler wandelen, zowel in kilometers als in wandelrichting. Dat zijn nu eenmaal de beperkingen van een bewegwijzerde route.
Eén van die routes was de "Tweelandenwandelroute", eentje die we in het verleden al eens deden. Geïnspireerd door die route stippel ik vandaag een grensoverschrijdende wandeling uit: onze lus vertrekt in het Stropersbos in Kemzeke en gaat dan de Nederlandse grens over naar de Clingse Bossen. Die twee bossen gaan immers naadloos in elkaar over; nog nooit een bos geweten dat zich iets van grenzen aantrekt. 

Out with the old, in with the new.

Gelukkig kan je in De Stropersstraat langs de kant van de weg parkeren, want de eigenlijke parking van het Stropersbos staat al vol wanneer wij rond 11 uur aankomen. Niet verwonderlijk als je weet dat er maar een zestal auto's kunnen staan. We sluiten aan in de rij en dan onmiddellijk het bos in!

De benen jeuken...

Het Stropersbos is - samen met de aanpalende groengebieden - één van de grootste bos- en natuurgebieden van Oost-Vlaanderen. Door de ligging op de grens met Nederland doet de naam van het bos vermoeden dat er hier vroeger veel gesmokkeld en gestroopt werd. Dat zal tijdens de oorlogsjaren hoogstwaarschijnlijk wel het geval geweest zijn, maar de naam is afkomstig van de adellijke familie Stroopers die dit gebied in haar bezit had.
Dit bos was ook ooit het strijdtoneel van de Spaanse Successieoorlog. Net aan de ingang van het Stropersbos zien we de restanten van Fort Sint-Jan, dat deel uitmaakte van de Staats-Spaanse Linies. Nou ja, restanten,... meer dan een gracht is het niet. Op het infobord staan echter ook luchtfoto's en daarop kan je wel nog duidelijk de omtrek van het fort zien.

Fort Sint-Jan... gebruik je verbeelding 😄

Een beetje geschiedenis is altijd meegenomen, maar het eigenlijke doel van vandaag is een fikse boswandeling en genieten van het bos in zijn herfsttooi. We worden op onze wenken bediend, zelfs het zonnetje komt af en toe eens piepen. De bospaden volgen elkaar op en voor we het weten, staan we op Nederlands grondgebied. 

Ook de GR Antwerpen-De Panne is nooit ver weg.

In de Clingse Bossen moeten we jammer genoeg vaststellen dat de letterzetter, een schorskever van zo'n halve centimeter groot, hier flink huishoudt. Door de droogtes van de afgelopen jaren zijn heel wat van de fijnsparren hier verzwakt. En laten die nu net het favoriete kostje zijn van dit kevertje. Hij boort gaatjes in de verzwakte bomen en verstoort zo de sapstroom. Daardoor krijgt de boom nog meer water te kort en gaat hij dood.

Hier waakt Paulus.

Het kabouterdorp.

De Clingse Bossen worden beheerd als waterwingebied, maar dat neemt niet weg dat je er prachtig kunt wandelen en fietsen. Even zijn we de weg kwijt, maar dankzij een ANWB-paddenstoel zijn we al snel terug op het juiste spoor... meer bepaald het Klingspoor.

Hoe waterwinning en natuurbeheer perfect hand in hand gaan.

Het Klingspoor is een erfgoedproject in De Klinge (ja, we zijn ondertussen terug op Vlaamse bodem) waar de geschiedenis van de streek wordt gebracht. Zo verwijst de oude stoomlocomotief naar de intussen verdwenen spoorlijn Mechelen-Terneuzen. Je vindt er ook een reconstructie van de Dodendraad die tijdens WOI de grens vormde met het neutrale Nederland. In de expositieruimte kom je dan weer meer te weten over de klompennijverheid die hier tot medio de 20ste eeuw een belangrijke bron van inkomsten was. Daarnaast wordt in diezelfde ruimte ook aandacht besteed aan de dieren, planten en geschiedenis van de omliggende bossen.
Jammer genoeg steekt corona een stokje voor de toegangsdeur... En het leuke cafeetje zal ook voor een andere keer zijn. Geef ons maar het wandelvirus.

Akke akke tuutuut, weg zijn wij.

Even volgen we de oude spoorwegbedding en dan zoeken we terug de bospaden op. Naarmate we ons eindpunt naderen, wordt ook het achtergrondgeraas van de E34 duidelijk hoorbaar. Zonde dat zo'n mooi natuurgebied moet inboeten aan beleving door deze stoorzender. 

De herfst... hét seizoen voor een boswandeling.

Voor wie stilte niet als prioriteit stelt tijdens een wandeling is het Stropersbos zeker een aanrader. De Clingse Bossen zijn sowieso stil en rustig.
Voor ons was het een dubbeltje op z'n kant... prachtige wandeling, maar toch net iets te veel achtergrondlawaai. Maar tijdens een corona-lockdown zeker een alternatief.


Vertrek :  ter hoogte van De Stropersstraat 73, Kemzeke (gratis parkeren, kleine parking of langs straat)
Afstand :  10,4 km - lusvormig - vlak
Mijn persoonlijke scores : algemeen :  7,5/10 (half bewolkt, 15°C, 3Bft) - stilte 7/10

Route op de wandelnetwerken Grenspark Groot Saeftinghe en Oost-Zeeuws-Vlaanderen "Langs Lines en Kreken".
Knooppunten : 68 - 76 - 77 - 93 - 94 - 63 - 72 - 65 - 78 - 79 - 77 - 74 - 75 - 68
Vrij veel bankjes. Horeca aan het Klingspoor.

De wandelnetwerken krijgen regelmatig een update. Check voor je vertrekt een routeplanner (bijvoorbeeld https://www.wandelknooppunt.be/nl  of https://www.route.nl/routeplanner)

© 2020 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.

Reacties

Populaire posts