Een gouden ochtenstond in Drongengoedbos

Het blijft nog even puffen en zweten, dus passen wij ons wandelschema aan: vroeg uit de veren en om zeven uur duiken we Drongengoedbos in. 

Een tweetal jaar geleden werd er een nieuwe parking aangelegd voor zo'n vijftig wagens langs de Urselseweg. De parking werd "POL" gedoopt, een verwijzing naar het militaire NAVO-tankstation P.O.L. (Petrol Oil and Lubrifications) dat hier vroeger stond. Geloof me, er was dringend nood aan extra parking, want soms stonden de bosdreven vol auto's en dat kwam de rust niet ten goede.

Er werd een beetje gesleuteld aan de wandelknooppunten en nu kan je vanop deze parking perfect aansluiten op de bosdreven van het Drongengoedbos.

Het Drongengoedbos is met zijn 750 hectare het grootste bos van Oost-Vlaanderen. Een groot deel ervan werd aangeplant op het van oorsprong heidegebied, het Maldegemveld. Natuurpunt is nu volop in de weer een deel terug in oorspronkelijke staat te herstellen. Dit geeft dit stukje van Landschapspark Drongengoed een uniek karakter: enerzijds de knusse bosdreven en anderzijds de vlonderpaden langs de vennen en heidestruiken.

In de herfst is dit de ideale plek om je Japans te oefenen:
komorebi of hoe het zonlicht door de bomen gefilterd wordt.

Een stukje geschiedenis

Het bos kent een rijk verleden. In de middeleeuwen kwamen de heidegronden van Maldegemveld in handen van drie abdijen: de abdij van de Norbertijnen van Drongen, de Sint-Baafsabdij uit Gent en de abdij Ter Doest in Lissewege. Na vergeefse pogingen om hier landbouwgrond van te maken, werd uiteindelijk geopteerd voor bosontginning. Vandaag herken je nog steeds het dambordmotief waarin destijds de dreven werden aangeplant.

In 1746 werd de Drongengoedhoeve gebouwd waar je vandaag terecht kan voor een natje en een droogje. Boven de poort kan je trouwens nog altijd de twee wapenschilden van de abdij van Drongen zien: "vita brevis" (het leven is kort) en "corda juncta cordibus" (laat de harten verenigd zijn). Abt De Stoop wist blijkbaar waar het in het leven om draaide.

De hoeve herbergt ook een permanente tentoonstelling over het gebied en een keramiekatelier.

Na de Franse Revolutie vallen de hoeve en het gebied in privéhanden en moeten de bossen weer gedeeltelijk wijken voor de landbouw. 

In 1955 legde de NAVO midden in het bos een vliegveld aan om van hieruit aanvallen van de Sovjets te kunnen afslaan. Gelukkig kwam er eind aan de Koude Oorlog en in 1993 werd het eigendom van het Belgische Leger. Het werd een tijd gebruikt als oefenveld en werd ook verhuurd voor privégebruik. De laatste jaren zijn het alleen nog recreatieve sportvliegtuigjes die - vooral tijdens weekends - af en aan vliegen.

Dat was genoeg geschiedenis voor vandaag. Zelf vind ik het altijd leuk wat meer te weten over de plek waar ik wandel of fiets, maar ook al ben je minder geïnteresseerd in die zaken, het doet niets af aan de natuurbeleving die hier uiteraard centraal staat.

Op wandel

Vandaag kiezen wij ervoor - gezien de warmte - onze wandeling te beperken tot het bosgedeelte. Het is nog vroeg en de thermometer wijst toch al zo'n 26°C aan. Het is de eerste keer dat we vanaf parking POL vertrekken, dus - ook al waren we al ettelijke keren in Drongengoedbos - is het een beetje onontgonnen wandelgebied. 

De galloways achterna

Via een wegel naast een privédomein komen we op een stuk baan terecht, de oorzaak dat deze wandeling qua score een half puntje moet inboeten. Niet dat er veel verkeer is op dit uur van de dag, maar een boswandeling associeer ik nu eenmaal niet met asfalt. Een paar minuten stappen verder duiken we het eigenlijke bos in voor een deugddoend en verkwikkend bosbad. Het eerste uur hebben we het hele bos voor ons alleen. Nu ja, we moeten wel delen met de reetjes natuurlijk. Altijd een leuke extra. Naarmate de zon hoger staat, komen de andere wandelaars toe, zelfs eentje die met zijn valkparkieten op stap is... wat dan weer leidt tot een leuke babbel. Druk is het echter helemaal niet en het is genieten van begin tot einde.

Niet voor niets is Drongengoedbos één van mijn favorietjes dicht bij huis. Een écht wandel- en stilteparadijsje!

Vertrek : parking POL, Urselseweg 181, Ursel (tussen knooppunten 5 en  76 (gratis parkeren, 50-tal plaatsen)

Afstand : ca 9,5 km - lusvormig - vlak 

Mijn persoonlijke scores : algemeen : 8,5/10 (zonnig, 26°C, windstil) - stilte : 9/10

Wandellus op het wandelnetwerk Meetjeslandse Bossen

Knooppunten : 76 - 11 - 10 - 20 - 21 - 24 - 23 - 22 - 17 - 18 - 19 - 20 - 2 - 3 - 9 - 10 - 11 - 76 - richting 5

Paar bankjes. Geen horeca op deze lus.

De wandelnetwerken krijgen regelmatig een update. Check voor je vertrekt een routeplanner (bijvoorbeeld http://wandelknooppunt.be)

© 2020 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.