Ronddwalen in het land van Uilenspiegel

Ook deze keer heb ik vooraf mijn huiswerk gemaakt en vertrek ik niet aan het door Visit Damme voorgestelde startpunt. Ik kies ervoor een plekje te zoeken op de parking van Damse Vaart Zuid. Op die manier heb ik geen aanlooproute én bewaar ik het centrum van Damme (met zijn vele leuke horecazaken) tot het einde.

De Onze-Lieve-Vrouwkerktoren van Damme

Het polderstadje is vandaag de dag een toeristische trekpleister en het kan er enorm druk zijn. Wie verder kijkt dan de vele toffe terrasjes ziet overal getuigen van het rijke verleden als haven- en vestingstad. Damme ontstond in de middeleeuwen toen Brugge hier een "dam" liet aanleggen tegen de vele stormvloeden die het toenmalige Vlaanderen teisterden. Het havenstadje werd geboren. Toen er wat later ook een verbindingskanaal met Gent kwam (de Lieve), groeide het uit tot een bloeiend handelscentrum. De verzanding van het Zwin besliste echter al snel over het verdere lot van Damme en het kwam in verval. 

Tijdens de 15de en 16de eeuw speelde Damme terug een belangrijke rol, dit maal als vestingstad in de Tachtigjarige Oorlog tussen de Noordelijke Nederlanden en Spanje. Ook hiervan vind je tal van sporen terug. 

Tot zover de geschiedenisles, de wandeling wacht.

Het Zuidervaartje

Ik ben nog maar net vertrokken voor de Damse Vaart-wandelroute of de hemelsluizen gaan open. Dan toch maar eerst nog even schuilen. Naar het schijnt kan ik nogal boos kijken, dus richt ik mijn meest kwaaie blik naar boven. En warempel, het stopt met regenen. 

Vanop de parking gaat het langs het Zuidervaartje de stadswallen op, aangelegd door de Spanjaarden in de vorm van een zevenster tijdens de Tachtigjarige Oorlog. Vandaag is dit één van de natuurgebieden die Damme rijk is.

Eén van de mooiste plekjes langs de stadswallen

Even verderop sta ik langs de ster van deze wandeling: de Damse Vaart. In de 19de eeuw had Napoleon het plan opgevat om Duinkerke met Antwerpen te verbinden. Hij slaagt maar deels in zijn opzet, want verder dan Sluis gaat het niet. Dit stuk van het traject deel je met fietsers, maar "gelukkig" zijn er door het minder goede weer weinig tweewielers te bespeuren. 

De Damse Vaart, ook gekend als het Napoleonkanaal...
waar is de tijd dat ik hier als kind aan de oevers kwam vissen.

Gezwind stap ik door naar de Sifon, een gehucht in de gemeente Damme waar de Damse Vaart gekruist wordt door twee andere kanalen, namelijk het Schipdonkkanaal en het Leopoldkanaal. De naam is afkomstig van het knap staaltje waterbouwkunde dat hier toegepast werd om via grondduikers de twee nieuwe kanalen onder de Damse Vaart te leiden Tijdens WOII werden de sifons echter vernield en sindsdien is de Damse Vaart op deze plek onderbroken.

Niet ver over de brug volg ik een grintpad naar beneden, de Spegelsweg. Dit is vermoedelijk van oorsprong een middeleeuwse schapenwegel waarlangs herders destijds met hun kuddes het schorrengebied introkken. Vandaag zie ik enkel koeien die vrolijk staan te badderen in de beek.

De Spegelsweg als opwarmertje voor Oostkerke

Oostkerke komt in zicht. De platte toren van de Sint-Kwintenskerk is hét herkenningspunt van dit charmante poldersdorp met zijn witgeschilderde huizen. Terecht verkozen tot één van de mooiste dorpen van Vlaanderen, maar naar de immobiliënprijzen informeer je hier best niet (of je moet een heel goed gevulde bankrekening hebben). 

Dit platte kerktoren is vrij typisch voor de streek, want ook Damme, Lissewege en het Nederlandse Sint Anna ter Muiden hebben zo'n stompe toren. Nog niet bewezen, maar de toren van Oostkerke zou zelfs als lichttoren voor de schippers gediend hebben.

Net buiten de dorpskern vind je de nog maalvaardige Dorpsmolen, toch een ommetje waard.

De stoere Sint-Kwintenskerk in Oostkerke

Dorpsmolen in het polderlandschap

Overal leuke witgeschilderde geveltjes

Na twee fietsende dames terug op de goede weg naar Damme te hebben gezet, zet ik mijn tocht verder door de het schilderachtige polderlandschap. In een weide zijn een zevental ooievaars aan het "grazen". Het is eens iets anders. Na een stukje langs het Leopoldkanaal ga ik de Oostkerkebrug over en volg dan het jaagpad langs het Schipdonkkanaal. Het eerste werd gegraven om het polderwater uit het Zwin en het Meetjesland af te voeren, het tweede voor de afvoer van het Leiewater.

Het Leopoldskanaal en het Schipdonkkanaal, broederlijk naast elkaar

Wie denkt nu genoeg water te hebben gezien, is eraan voor de moeite. Ik verruil het jaagpad voor een grintpad langs de Verse Vaart. Het is hier zo stil dat ikzelf ook amper geluid durf te maken. Een eenzaam schaap schrikt zich dan ook wezenloos als ik voorbijkom... en vice versa. Zelfs de zon schrikt, want die komt plots tevoorschijn.

Ik was graag bekomen bij een kop verse kruidenthee met artisanaal gebak in 't Vogelkotje, maar ik sta vandaag jammer genoeg voor een gesloten deur. Dan maar mijn eigen rantsoenen aanspreken.

Het gezellige Vogelkotje tijdens een eerder bezoek

Wat verderop sta ik weer oog in oog met een stukje geschiedenis: het Verbrand Fort, een verdedigingswerk dat deel uitmaakte van de Staats-Spaanse Linies. Vandaag is het een natuurgebied waar je vrij tussen de herkenbare walgrachten mag rondstruinen. Wel even uitkijken waar je je voeten neerzet, want je loopt hier samen met koeien, schapen, ... en die durven wel eens iets laten vallen.

Doorkijkje op het Verbrand Fort

Ik stap ook nog eens binnen in de kijkhut bij het natuurreservaat Romboutswerve. Zonder verrekijker slaag ik er enkel in een reiger te spotten.

Vogeltjes kijken

Het grintpad gaat over in asfalt en er volgt nog een stukje Damse Vaart. Samen met de zon zijn ook de fietsers buitengekomen, maar écht druk is het nog niet. Net voor je het centrum van Damme bereikt, doe je nog een rondje stadswallen. Op het bastion San Miguel kom je niet alleen vanalles te weten over de militaire geschiedenis van Damme, maar ook over het natuurdomein dat het vandaag is.

Stadwallen en bastion San Miguel

De Lamme Goedzak ligt klaar voor vertrek naar Brugge

En dan de stad in. Wijk zeker eens van de route af voor een nadere inspectie van het laatgotische stadshuis, Huyse de Grote Sterre (waar je het infokantoor van Visit Damme en het Uilenspiegelmuseum terugvindt), het Sint-Janshospitaal, de kleine straatjes en niet te vergeten de kerktoren van de Onze-Lieve-Vrouwekerk.

Bij goed weer is het zeker de moeite om het landschap vanop de toren te gaan bewonderen.
Je moet er wel een stevige klim van 206 treden voor overhebben.

Na al dat fraais gaat het richting de parking. Maar niet zonder een paar foto's van de Schellemolen... dat maakt mijn dagje Damme steeds weer compleet.

Geen bezoek aan Damme zonder een goeiedag aan de molen

Vertrek : parking Vaart Zuid, Damme (gratis parkeren)

Afstand : 12 km - lusvormig - vlak

Mijn persoonlijke scores : algemeen - 8,5/10 (bewolkt met lichte regen/later deels zonnig, 17°C) - stilte : 8,5/10

De Damse Vaart-wandelroute is bewegwijzerd met zeshoekige bordjes. Op https://www.westtoer.be kan je de route als pdf of gpx downloaden. Via de webshop kan je de wandelkaart aankopen. Je checkt ook best even op deze site of de route nog bestaat, want het wandel- en fietsaanbod wordt regelmatig vernieuwd.

Vrij veel bankjes. Horeca in Damme en onderweg.

© 2020 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.