Mullem, het einde van de wereld

Vandaag gaan we voor een luie zondag. Lees: we maken een klein fietstoertje van zo'n 36 kilometer. Doel van onze tocht is Mullem, ook gekend als het gele dorp en één van de mooiste dorpen van Vlaanderen. De geklasseerde dorpskern doet bij sommigen misschien nog een belletje rinkelen als het decor van de tv-reeks Hard Labeur uit de jaren '80 ; recenter verscheen de gevel van het dorpscafé In De Kroon in de intro van Man Bijt Hond.

Okergeel was destijds de kleur van het wapenschild van de lokale adel

Het bekendste tv-café van Vlaanderen

Een tijdje geleden kreeg ik de Knooppunter Dorpenbox cadeau en daar snuister ik uiteraard af en toe eens in. Ik hou me zelden strikt aan het voorgestelde parcours, maar deze keer hebben we de route netjes gevolgd. Toch een klein verschil : starten doen we niet in Mullem, maar in Gavere. Van een eerdere wandeldoortocht van Mullem is me bijgebleven dat het hier in het weekend pokkedruk kan zijn.

Gavere is bovendien voor ons dichterbij en in de Sportdreef (tussen knooppunten 39 en 47) kan je met een gerust hart je wagen achterlaten op een ruime parking. Tot zover de praktische mededelingen.

De Kaaimeersen

We starten meteen met een onverharde passage door het groen langs een oude arm van de Schelde. We fietsen door het mooie valleilandschap tot aan de Kaaimeersen en het bijhorende Provinciaal Natuureducatief Centrum De Kaaihoeve. Wat verder vinden we Hermelgem, een zakdoek groot, dus voor we het goed en wel beseffen laten we de Schelde achter ons, rijden de spoorweg onder en zetten de afdaling naar Mullem in. Rechts houden en de remmen in de aanslag is de boodschap!

Visser gezocht aan de oude Scheldearm

En dan zijn we er, Mullem, aan het "einde van de wereld"... Voorbij het dorpsplein loopt de weg immers dood. En ja hoor, ieder parkeerplekje is bezet, zelfs voor de fiets is het zoeken. Maar toch stappen we even af, want al die okerkleurige huizen hebben wel veel charme.

Het voormalige schoolgebouw

Even voorbij Mullem wacht ons een verrassing... We rijden ruim anderhalve kilometer op de Doorn, een kasseiweg die jarenlang in de Ronde van Vlaanderen stak. En zeggen dat deze weg niet in goede staat is, is nog mild uitgedrukt. We schudden en rammelen dat het geen naam heeft.

De Doorn

Niet veel later passeren we een bord dat ons de weg wijst naar de Valleihoeve. Dat hoeve-ijs doet mijn fietscompagnon na al dat gehos watertanden, dus wijken we even een paar honderd meter af. Een fantastische beslissing blijkt achteraf: niet alleen hoeve-ijs, maar ook huisgemaakt gebak en verse melk. En dat allemaal op een gezellig hoeveterras met uitzicht op de vallei.

Zondags genietplekje

Buikje gevuld, dus verder langs landelijke wegen en door rustige woonwijken richting onze eindmeet. Het laatste stukje volgen we de fietssnelweg F45 die Gent met Kortrijk verbindt. Echt snel gaat het vandaag niet, het is eerder blokrijden. Met een laatste sprintje gaan we de Scheldebrug over en zijn we terug in Gavere aanbeland. Een leuk tochtje, maar geen topper. Volgende keer dan toch maar de Scheldevalleiroute.

Met de 2PK een ijsje halen

Vertrek : parking Sportdreef, Gavere (gratis parkeren - 120 plaatsen)

Afstand : 36 km - lusvormig - (licht) glooiend

Mijn persoonlijke scores : algemeen :  7,5/10 (licht bewolkt, 21°C, weinig wind) - stilte : 8/10

Route op het fietsnetwerk Vlaamse Ardennen.

Suggestieroute 14 uit de Knooppunter Dorpenbox.

Knooppunten : 47 - 54 - 57 - 61 - 62 - 65 - 74 - 71 - 80 - 91 - 87 - 90 - 88 - 25 - 27 26 - 36 - 39 - 47

Vrij veel bankjes. Veel toffe horeca onderweg.

De fietsnetwerken krijgen regelmatig een update. Check voor je vertrekt een routeplanner (bijvoorbeeld http://vlaanderen-fietsland.be )

© 2020 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.