Van de polders naar zee ... en terug
Weersvoorspelling:
overwegend bewolkt, maar weinig kans op neerslag. Dus gooi ik mijn ebike op de
fietsendrager en tuf richting Meetkerke.
Ik heb behoefte
aan een flinke portie frisse lucht… de polders en de kust zijn dan ook een
ideale combinatie.
In het pittoreske
Meetkerke vind je een ruime onthaalparking, waar een infohut je meteen een
aantal leuke weetjes meegeeft over het dorp en het polderlandschap.
 |
| Op de Kapellebrug |
Er staat een
route van zo’n 50 kilometer op het programma. Mezelf kennende zullen daar wel
nog wat kilometertjes bijkomen ... de tol van de nieuwsgierigheid.
Ik neem eerst een
aanloopje langs de Blankenbergse Vaart richting knooppunt 58, de enige
onverharde strook die ik vandaag onder de wielen krijg.
Aan dit knooppunt
word je meteen getrakteerd op een paar mooie plaatjes .
 |
| Vaartwegelkapel |
 |
| Poldermolen van de Moere |
En dan op weg
door de poldervlakte. De vogels kwetteren hun ziel uit, het zonnetje doet haar
best om door de wolken heen te breken, geen mens te zien in de weidse omgeving.
Ik hou even halt bij het houten staakkapelletje om te genieten van de stilte.
 |
| Mét zitbankje om te genieten van het polderlandschap |
Het landschap van
het prachtig natuurgebied Uitkerkse Polders wordt hier en daar onderbroken door
een boerderij. Ook hier word ik nog maar eens met de neus op de feiten gedrukt
dat de droogte echt wel een probleem begint te worden voor de vele landbouwers
uit de streek. Gelukkig voor hen is er hier nog geen captatieverbod.
 |
| Twee tractortjes water halen |
Met een grote
boog rij ik rond het centrum van Wenduine en bereik ik de Driftweg. Hier ligt
een comfortabel en veilig fietspad langs de Duinbossen, een mooie groenstrook
met beboste binnenduinen waar het leuk wandelen is. Maar ik zet mijn tocht
verder en even later arriveer ik in De Haan . Hier wijk ik even af van de
route, want deze kustgemeente is voor mij pure nostalgie. Voorbijrijden is dus
geen optie. Ik denk dat iedereen wel zo zijn of haar favoriete badstad heeft en
dikwijls heeft dat met je kinderjaren te maken. Dat is bij mij niet anders.
Maar los daarvan is De Haan gewoon een pareltje. De gemeente ademt Belle Epoque.
Daarvan getuigen de vele villa’s, het tramstationnetje en de hotels in Anglo-Normandische
bouwstijl. Mijn tip: wandel of fiets zeker eens door de Concessie en keer terug
in de tijd. Ik zet echter koers naar de dijk. Mijn maag knort en geef toe, een
boterham smaakt eens zo goed met zicht op zee.
 |
| Lunch with a view |
Eenmaal terug op
de fiets gaat het richting Vosseslag, een gehucht van De Haan. Daar heb ik
bijna iedere zomer van mijn kinderjaren doorgebracht, dus moet ik gewoon even
het strand op. Fiets op slot, schoenen uit en even met de blote voeten door het
zand .
 |
| Wachten op badgasten |
Dit is ongeveer
het keerpunt van de route van vandaag. Iets verder op de Driftweg verlaat ik Bredene
en duik opnieuw de polders in. Het contrast kan bijna niet groter zijn : hoe
volgebouwd de kustgemeentes zijn, zo leeg is het landschap dat zich onder mijn
fietsbanden ontrolt. Wat Klemskerke aan charme mist - op de Geersensmolen na -,
biedt het verstilde Houtave des te meer. Het polderdorp werd beschermd als
dorpsgezicht en dat is naar mijn mening volledig terecht.
 |
| Houtave... waar kunstenaars thuis zijn |
Het laatste deel
van de tocht gaat nog een paar kilometers langs het lommerrijke jaagpad van het
kanaal Gent-Oostende. Daar krijg ik gezelschap van andere sportievelingen, zowel naast als op het water. Tot slot fiets ik nog een stukje door de Meetkerkse Moeren en dan
zit de tocht er jammer genoeg op. Het was een feestje op twee wielen!
 |
| Elk zijn waterbeleving |
Reacties
Een reactie posten