Gedachtenscharrel... Natuur als inspiratiebron

Je hoeft echt geen groene jongen (of meisje) te zijn om van de natuur te kunnen genieten. 

Al ken ik wel een paar mensen die hun neus ophalen voor een verfrissende boswandeling of een verkwikkende strandwandeling. Zij verkiezen de hectiek van een stad of de drukte van een winkelstraat. Het is maar waar je blij van wordt. 

Ik denk dat het ondertussen al wel duidelijk is dat ik niet tot deze laatste categorie behoor, net zomin dat ik een huismus ben, eerder een reisduif.

Onderweg laat ik me steeds verrassen door wat ik allemaal tegenkom. Ik wil alles zien, horen, proeven, voelen en ruiken... alle zintuigen op scherp. Iedereen heeft wel zijn eigen manier om de natuur te beleven en bepaalde elementen zullen voor de ene al belangrijker zijn dan voor de andere.

Je beleeft de natuur ook anders wanneer je aan het wandelen bent, of aan het fietsen. Maar ook tijdens het raften, vogels spotten, bergbeklimmen, bosbaden, ... Bij al deze activiteiten in de volle natuur doet dat "iets" met een mens.

Doorheen de jaren heb ik ontdekt wat voor mij werkt en wat niet.

Voorwaarde nummer één is stilte. Dan bedoel ik uiteraard niet de absolute stilte, maar eerder rust. Ook al ben ik zelf soms een duracellkonijn, ik raak snel geagiteerd wanneer er te veel prikkels zijn. De meest storende vorm voor mij is verkeerslawaai, zelfs op de achtergrond. Van een drukke winkelstraat word ik helemaal wild (en niet het juiste soort wild), maar toch kan ik enorm genieten van een stadswandeling en een gezellige bedrijvigheid. Ik moet mezelf kunnen horen denken... of juist niet.

Gratis en toch kostbaar. Puur genieten als je het vindt... stilte.

De aanwezigheid van water is nog zo'n must. Dat kan de zee zijn (mijn all-time favourite), maar ook een rivier, kanaal, kreek, poel, ... Water symboliseert alles wat stroomt: emoties, verbeelding, intuïtie,...  Op en rond het water is altijd iets te zien, er is altijd vanalles in beweging. Hoe een kalme zee kan veranderen in een kolkende watermassa... zo fascinerend. Of hoe een kabbelend beekje perfecte achtergrondmuziek is als je je gedachten de vrije loop wil laten.

Fleeting moment

Wolken zijn nog zo één van mijn dada's. Toegegeven, van een staalblauwe hemel word ik ook vrolijk, maar als je me helemaal lyrisch wil krijgen, dan mogen er toch wel wat wolkjes aan te pas komen. Wolken staan voor verandering... ze stuiteren erop los. Van vriendelijke pluimpjes tot dreigende exemplaren, het is telkens weer inspirerend. Iedereen zou eens wat vaker met zijn hoofd in de wolken moeten lopen... creativiteit gegarandeerd.

Clouds... just floating around and having a good time

Misschien niet écht natuur, maat ik heb ook een fascinatie voor oude, verlaten gebouwen, ruïnes en afgebladderde deuren. Geen idee waar dit vandaan komt. Het intrigeert me mateloos... wat zit er achter die deur, wat is het verhaal, ... Ideaal om je fantasie eens flink de vrije loop te laten. Het confronteert je ook met de vergankelijkheid van alles. Net zoals in de natuur: bloei en afsterven. Het is ook altijd boeiend om te zien hoe de natuur altijd terugneemt wat haar ooit ontnomen werd. Zo was ik ooit in een verlaten hotel op São Miguel waar de enige gasten planten en bomen waren.

"The legs are the wheels of creativity"

- Albert Einstein -

Unser Leben ist wie eine Handvoll Schnee in der Sommersonne

Iedere tocht is voor mij een kleine ontdekkingsreis. Je moet daarom heus niet altijd het vliegtuig op of honderden kilometers met de auto rijden. Eens met andere ogen kijken naar het bekende... geloof me, overal zijn verrassingen te vinden.

Ik ben benieuwd... Waar gaat jouw creativiteit van borrelen?

© 2020 Bouncing Kate - Alle rechten zijn voorbehouden.